Megadeth Info Forum

Bo Lennon solo jest przereklamowany jak mało kto (YB - tylko nie dawaj mi tutaj teraz wykładów proszę, ani się nie obruszaj. Znam Twoje zdanie i już dość tego było wałkowane )
A Yoko była dla mnie jakims dałnem
No a tak trochę poważniej pierwszą płytę uważam jeszcze za bardzo dobrą i napewno najlepszą Lennona.

Chcesz czy nie to jedna z wyzej cenioych płyt wszech czasow. Nawet uprzedzony Białko (żart, żart ) ja docenia, bo to dzieło, ktore wrecz zmienia psychike człowieka. Tam nie ma prawie melodii, tam sie liczy przekaz - jest to taki antybeatlesowski odskok Lennona (zreszta w God spiewa, że i don't believe in Beatles). Tekstowo jest to jedna z mocniejszych płyty ever, Lennon jest na niej jeszcze bardziej nagi niz na okładce Two Virgins (na której pokazał sie zupełnie bez ubrania ). Jesli liczyłes na przeboje to w ogole jej nie byłó trzeba tykac, a przede wszystkim jesli chesz ja oceniac to poznaj wnikliwe teksty. Np. takie Working Class Hero mimo, że jest max monotonny i delikatnie zaspiewny to przekazem rozrywa dusze (chyba pierwszy raz w muzyce rozrywkowej pojawiaja sie tam przeklenstwa). Plastic jest tez uznawany za pierwsza punkowa plyte - od strony przekazu, ale i maksymalnie uprzoszczonej muzyki.



Wyglada na to, że powienes poznac chyba kazda płyte Johna oprocz Plastica. Bo kazda inna to słodkie melodie, lekkie utwory. Na bank podpasuje Ci Imagine.
A jesli chodzi o Double Fantasy to dla mnie to zwyczajny sredniak i strasznie nie rowna płyta - utwory Yoko co pewnie Was zdziwi sa mi komletnie obojetne.



Double Fantasy jest po to by pokazac jak grał Lennona pod koniec zycia, a nie po to by pokazac jego geniusz.
McCartney powinien Ci bardziej podejsc, on nagrywa wyłacznie ciepłe, lekkie i melodyjne płyty.

Białko, mozna twierdzic, że solowy Lennon jest przereklamowany (sam uwazam, że płyta Imagine jest przesadnie ceniona), ale z tym "dałnem" to dałbys juz spokoj. Dla mnie Yoko - wokalistka prawie nie istenieje, ale żeby od dałnów wyzywac. Nie podoba sie to nie słucham i tyle.

A czemu żart? Ja jestem uprzedzony - jak najbardziej

No generalnie on tutaj śpiewa że nie wierzy w żadne bóstwa czy inne obiekty kultu.
Szczerze to beznadziejny ten tekst jak nie wiem co...

Może to Ciebie zaskoczy, ale to zawsze był mój ulubiony utwór z tej płyty.
A z tym przekleństwem to też o tym słyszałem - no ale wiesz, nikt nawet nie śmiałby cenzurować kogoś takiego jak Lennon - jemu zawsze więcej wolno było....

Eeej no, miałeś się nie obruszać
Powiem ci, że z tym "dałnem" to zacytowałem tutaj właściwie moją lubą Jakis czas temu oglądałem na TVP Kultura jakiś koncert Lennona. Moja luba kompletnie nie jest w temacie, nie zna specjalnie Lennona solo i tylko co jakiś czas zerkała na to jednym okiem robiąc przy okazji coś innego. I w pewnym momencie jak coś tam Yoko śpiewała, to skomentowa to tekstem w rodzaju: "Boże, ona się zachowuje jak jakies upośledzone dziecko". Pamiętam jak się wtedy zacząłem z tego śmiać, bo faktycznie tak było! Dla mnie Yoko jest jakimś kuriozum i to jest naprawdę delikatne sformuowanie

Ok, jesli Twoja luba za tym stoi to Ci daruje
Tez uwazam, że nie powinna sie pchac do mikrofonu przy kims takim jak Lennon. Pewnie, że to wyglada smiesznie. Cenie ja za to jako artystke awangardowa, ale zostawmy to, wiem jak bardzo masz inne zdanie na jej temat.

A co do Waroking Class hero to tez jest to jeden z moich faworytow, obok Love i Isolation.
A słowa do God faktycznie moga wywoływac irytacje. Ja doceniam ten smarkaty bunt. Poczatek zaś bardzo do mnie trafia - przed ta wyliczanka. No i to Dream is over - wiesz, niewiele rzeczy potrafi mnie tak zabolec jak wyspiewane te 3 słowa w God. Wiesz, to odnosnie konca Beatlesow...

Eee, w takim razie każdy debilizm i beztalenctwo moglibyśmy usprawiedliwić nazywając to awangardą.
No zostawmy to...

Isolation - tak tak tak!
Love - takie se

O! I tu trafiłeś w sedno - świetne określenie. Dla mnie to też był właśnie taki szczeniacki bunt, na poziomie góra drugiej klasy liceum (zresztą jak wiele innych tekstów Lennona).
Wiesz, nie jestem człowiekem religijnym ani specjalnie wielkiej wiary, ale daleki jestem też od stwierdzenia, że wiara czy religia są kompletnie pozbawione wszelkich - często po prostu uniwersalnych - wartości. A "God" jest dla mnie własnie takim pustym jak beton przejawem moralnego nihilizmu (w podobnym guście jest zresztą Imagine).
No i jeszcze ta wylicznka po której pada "just believe in me". Gdyby na tym poprzestał to jeszcze bym wytrzymał, ale nieeeee - on musiał dodać "Yoko and me"
Czyli mamy typowo hipisowskie prymitywne, utopijne, infantylne, niedojrzałe, puste przesłanie - wierzmy tylko w siebie, siądźmy na trawce, zapalmy se jointa, kochajmy się i pieprzmy i ogólnie jest zajebiście.
Powiem Ci, że w życiu nie napisałem żadnego tekstu, ale wiem, że gdybym się do tego zabrał, to na pewno nastrugałbym coś 100 razy bardziej głębszego i wartościowszego niż to.

jak poleciłeś tak zrobiłem
All Things Must Pass - zgadłeś, ale tragedii nie ma, spokojnie da sie słuchać, mógłbym powiedziec nawet ze słuchało mi sie tego lepiej od Lennona
wielki hicior My Sweet Lord - niestety nie kumem kultu
Hare Krishna/Hare Krishna/Krishna Krishna/Hare Hare/Hare Rama/Hare Rama - ja sie pytam co to ma być ? chyba se jaja bitles zrobił a ludzie dali sie nabrać - niestety nie ze mną takie numery
generalnie najbardziej podobaja mi sie ostatnie 4 kawałki czyli: Plug Me In, I Remember Jeep, Thanks for the Pepperoni oraz Out of the Blue

Cloud 9 - tutaj też masz racje chociaż Traveling Wilburys dużo lepsze

no i został tylko McCartney

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

All Things Must Pass to dla mnie zdecydowanie najlepsza płyta jaka kiedykolwiek została nagrana przez ex-beatlesa.
Przez całe lata twórczość Harrisona była tłamszona przez duet McCartney/Lennon aż w końcu po rozpadzie eksplodowała w postaci tego 3-płytowego wspaniałego albumu. Niestety po tej erupcji nie udało się jej już nigdy powtórzyć.

No i w dodatku plagiat

No niestety trzeba uczciwie przyznać, że Beatlesom w niektórych kwestiach naprawdę waliło na mózg
Nie wiem czy to dragi, czy może przysłowiowa palma czy też woda sodowa - niemniej jednak czasem odwalało...
A te wszystkie kryszny to jeden z takich przypadków

A ja nie wiedze w tej krisznowej zaspiewce nic specjalnie debilnego. Nie wiem czy wiesz Harrison stał sie Krysznowcem, wiec po prostu wplotł w utwor zaspiewy z tej religii. I tylko w samej koncowce. Uczciwie przyznac trzeba, że jestescie uprzedzeni do obcych Wam form religii jak nie wiem co
Dla mnie jest to co najwyzej naiwno-zabawne, nie widze w tym nic co by "naprawde waliło na mozg".

Białko, a Ty jeszcze chwilke temu wydawałes sie dystansowac od tego:



I jeszcze tyllko skomentuje to:



Jasne, zostawmy to, ale swoje musiałes napisac
Zdajesz sobie sprawe, że Yoko jest ceniona awangradzistka na całym świecie? I juz odrzucam Twoj ewentualny zarzut, że dorobiła sie tej popularnisci na Johnie - gównio prawda, była juz ceniona w swoje branzy zanim poznała Beatlesa. To, że nie pojmujasz tego rodzaju sztuki, nie znaczy, że jest to debilizm i beztalencie z samego założenia. Swoja droga nawet wczesni Floydzi doceniali Yoko skoro zilustrowali jeden z ich wczesnych wystepów performercem Yoko (polegajacym na pocieciu ubran na ciele Yoko). Jej specyficzna sztuka ma swoich odbiorcow i to naprawde wielu (rowniez wsrod artystow w Polsce). Tak sie tez składa, że i ja bardzo cenie jej awangradowe klimaty.
Ceniona jest takze jej tworczosc muzyczna, jakims dziwnym trafem krytycy doceniaja to co robi.
Daj wiec juz spokoj z tym debilizmem, rowniez cytowanie kogokolwiek, że Yoko jest dawnem tez wydaje mi sie słabe. I nie badz taki cwany piszac zostawmy to podczs gdy sekunde temu znow zbeształes tworczosc Yoko. Takich chytow Ci nie odpuszcze

Po pierwsze oczywiście że wiem, że Harrison był jak to napisałeś "krisznowcem". Niech sobie nawet i nim jest ale ja jako fan Beatli niekoniecznie muszę zaraz chcieć tego słuchać czy być "indoktrynowanym"
Po drugie do żadnej religii nie jestem uprzedzony (nie wiem włąsciwie skąd ten wniosek) i rzeczywiście jak byłeś łaskaw ładnie mnie zacytować "daleki jestem od stwierdzenia, że religia jest kompletnie pozbawione wszelkich - często po prostu uniwersalnych - wartości". Tak samo pewnie jak i ta cała Kryszna! Absolutnie - czemu nie!
Tylko widzisz, ta palma która w pewnym momencie odbiła Beatlom (dalej będę się upierał przy tym stwerdzeniu ) nie wynikała wg mnie z jakiegoś wielkiego duchowego oświecenia, nawrócenia czy czegoś w tym stylu - dla mnie to była zwykła gwiazdorska ekstrawagancja i kaprys, podszyte LSD'owymi odlotami. Czyli przysłowiowa "palma". I to jest ta różnica. Chociaż oczywiście wiem, że się tu ze mną nie zgodzisz, ale i Ty mnie też nie przekonasz, że było inaczej.
No a druga kwestia tak jak pisałem wcześnej - niekoniecznie muszę chcieć słuchać tych wtrąceń, i niekoniecznie musi mi się to zaraz podobać.
Poza tym coraz bardziej się przekonuję, że w kwestii Beatlesów niewiele jest chyba tematów, do których mógłbys się odnieść krytycznie - po prostu wszystko jesteś wstanie usprawiedliwiać

Kurde, stary weź wyluzuj, z tym cytatem to taki żart miał być a bynajmniej nie powiedziałem tego po to żeby poprzeć jakoś moje stanowisko. Zresztą nie muszę się na nikogo powoływać - bo JA sam tak uważam - Yoko dla mnie jest dałnem

Kurde, a co mnie obchodzą inni? Ja mam swoje zdanie.
Równie dobrze mozna by tu przytoczyć niejedną inną gwiazdę czy dziesiątki innych krytyków, którzy jej nie doceniają. I co z tego?
Lady Gaga (czy inna współczesna szmira) też ma swoją grupę odbiorców (no nie małą) i krytycy też ją doceniają. I co z tego??

Co za bezsens Przecież to Ty najpierw chciałeś żeby zostawić ten temat. I dokładnie na tej samej zasadzie - najpierw powiedziałeś co miałeś do powiedzenia poczym dodałeś "zostawmy to bo się nie przekonamy". Ja tak samo - najpierw odpowiedziałem na Twój post poczym jak najbardziej się z Tobą zgodziłem - "zostawmy to" Nie widzę różnicy
Więc mi tu teraz nie imputuj jakiegoś "cwaniactwa"

eeee nie jestem uprzedzony do żadnej religii mimo że żadnej na dobrą sprawe nie uznaje, każdy może sobie wierzyc w co chce ale to co zacytowałem po prostu wydało mi się smiesznie i zupełnie zbędne w tym utworze

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

Dobra. To jak wytłumaczysz fakt, że Harri wytrwał do końca zycia w swoich krysznowksich przekonaniach, konkretnie chodzi o te, że przeszedł na buddyzm i był mu wierny do końca. Ożenił sie potem z dziewczyna hunduskiego pochodzenia, nawet jedynego syna nazwał z hiduska- Dhani. Nie wiem czy słyszałes płyte Brainwashed - nagrał ja w obliczu śmierci, bedac blisko 60 letnim, w pełni dojrzałym i odległym o lata świetlne od narkotykowych odjazdów człowiekem. I tam sie tez odnosi do swoich głebokich religijnych przekonan. Mało tego - po śmierci kazał rozsypac swe prochy na Ganges - świeta rzeke Hindusów.
Sorry ale bajki piszesz mówiac, że "to zwykła gwiazdorska ekstrawagancja i kaprys, podszyte LSD'owymi odlotami". Nie była to przysłowiowa plama i kaprys tylko jednak cos trwałego i świadomego. Chyba, że wytłumaczysz mi dlaczego był wciaż wierny swoim ideałóm do końca życia - skoro były to tylko odlot i poza to dlaczego tak długo, az do śmierci ja udawał? Prosze o konstruktywna odpowiedz



Bzdura. Nie przepadam np. tekstami Paula, które uwazam w przeważajacej wiekszosci za płytkie i lanie wody (powiedzmy od Rubber Soul w gore kiedy to Lennon a potem Harrison zaczeli na tym polu dojrzewac i pisac niekedy naprawde błyskotliwe rzeczy. Makka pisze czasem takie bzdury, że jest mi czasem wstyd za niego (np. "Obladi Oblada i zycie idzie do przodu" to kurde prekursor disco polo niemlaze). Nie uważam Johna za wielkiego muzyka (zreszta nigdy nie krył, że umie dobrze grac na gitarze), był raczej przecietnym, a Ringo nie był wcale mistrzem perkusji, zaś kompozytorem był marnym. Jest tysiac tematow wokół Breatlesow do których moge sie odniesc krytycznie bez zajakniecia. Beatlesi mieli swoje wady, ale fakt, że ich dokonania potrafia przykryc kazde oczywiste niedociagniecie.
Oddzielnym tematem sa narkotyki, wiadomo jak Beatle z Lennonem na czele tutaj bładzili, jedynym usprawiedliwieniem moze byc ich wpływ na muzyke, w latach 66-67 bardzo wyrazny i fascynujacy.

Oczywiscie mozna lubic lub nie jakies tam zaspiewki hari kryszna - sam traktuje to lekko i z przymrozeniem oka - ale czasem przeginasz w druga strone. Człowiek był głeboko religijny a Ty wyskakujesz tu ze to wszystko poza i LSD. Akurat w tym wypadku to Ci powiem, że Harri mi nawet imponuje swoja fascynacja, bo nie tylko objawiało sie to w religii ale i w zwyczajnym zafascynowaniu kultura Dalekiego Wschodu ze wszystkimi jej objawami. Kto wie czy ktoś inny by np. sitar do muzyki rockowej przemycił, kto wie może i nie. Swoja droga nawet Meta, Mega i nasz Behemoth skorzystali z tego patentu. Oczywiscie wszystko zaczeło sie niewinnie od tego sitaru, ale z biegiem lat przerodziło sie niemal na sposob na zycie George'a.




Dobra, zostawmy Yoko w cholere. W tym punckie nikt nigdy nikogo do niczego nie przekona, zaraz zaczneimy sie łopatkami okładac za swoje przekonania.

Okej - bardzo dobra argumentacja, przyznaję Nawet czuję się przekonany - naprawdę! Po prostu tak głęboko nie siedziałem w jego życiorysie.
Dobra, powiedzmy że jestem w stanie wycofać się z tego "kaprysu" w przypadku Harrisona, tylko tak jak pisałem wcześniej - nie zmienia to faktu że zwyczajnie nie mam ochoty słuchać w jego muzyce Kryszn i tyle. I nie jest to uprzedzenie - w warstwie muzycznej jego hinduskie wycieczki tez mi nie zawsze odpowiadały. Nie pododoba się i koniec. Chociaż przyznaję - sitar w niezbyt przedawkowanej formie jest bardzo OK i muszę się także zgodzić, że świat muzyki rockowej ma co zawdzięczać Harrisonowi.
A druga sprawa to jak to było z pozostałymi Beatlesami, którzy z tego co kojarzę wszyscy zaliczyli hinduski epizod (albo i nie epizod)? I pytam naprawdę szczerze z ciekawości a nie prowokacyjnie, bo nie wiem tego?

A ja Ci powiem że już dużo bardziej wolę te błahe, płytkie, prostolinijne i bezpretensjonalne teksty Paula niż ta cała infantylna kontestacja Lennona, która jest dla mnie na poziomie wypocin, które można znaleźć na ostatnich stronach uczciowskich zeszytów (jak juz pisałem wcześniej - góra 2 klasa liceum )
Nie mam absoutlnie nic do buntowniczej natury kogokolwiek czy ogólnie wszelkich kontrowersji związanych z tekstami, ale kurde - to musi też mieć jakiś poziom!
Można mieć oczywiście poglądy np. pacyfistyczne (jak na rasowego hippisa przystało) - ale jeśli mi gościu przez kilka minut w kółko wyje "I don't wanna be a soldier mama, i don't wanna die" no to sorry - to jest poziom? To jest przekaz? To jest dzieciniada! Dlatego prowokacyjnie napiszę - już bardziej wolę Obladi-oblada
A Lennona właśnie cenię najbardziej za muzykę, a nie za żadne teksty (jak pewnie spora większość), czy to jakim był człowiekem.

Aha, 2 dni temu pisałes, że i tak Cie nie przekonam a tu prosze .



Z tego co wiem to nikt sie tymi klimatami w zespole poza Harrim nie interesował. Tylko to, że razem pojechali do Indii na 1,5 miesiaca wiesz kiedy. Aha, prawda, w okresie MMT bywali wszyscy na spotkaniach i medytacjach z tym Maharishnim, co potem poskutkowało wyprawa do Indii. Ale to było raczej niewinne, tak naprawde mocno wciakł w to tylko George.



Sorry, Przemku ale nie wiem czemu czepiasz sie tych najbardziej skrajnych, może faktycznie dziecinnych tekstow Johna. Przede wszystkim on nie był hippisem i nie pisał wciaz w takim klimacie.
W okresie Beatlesow prawie w ogole nic w takim kilimacie nie napisał - All You Need Is Love, Give Peace A Chance i co jeszcze....?
Na Plasticu i Imagine tez było tego nie wiele, na Sometime In NYC to samo.
John pisał głownie o swoich problemach i frustarcjach (Help!, Yer, Im So Tired - chyba ze 40% tworczosci Johna), obserował i komentował rzeczywistosc (Sexy Sadie, Dr. Robert), troche politykował (Revolution, Gimmie Some Truth -ale nie wiele), pisal tez rzeczy żartobliwe i prowokacyjne (Walrus, Happiness) a przede wszystkim był poeta (Across The Universe, Julia. Tomorrow NK).
Sorry ale w okresie lat 66-70 napisal bardzo mało infantylnych tekstow. A takich hippisowskich to moze z 5 w tym czasie. Od Imagine w gore byłó juz coraz wiecej banałow.
Za to Paul jak dla mnie popełniał jakies bzdury. Zreszta wiadomo, ze pisał na koncu, po muzyce, u Johna zawsze najpierw powstawał tekst a potem muzyka. Prosze, nie spowadzaj tektow Johna do jakiegos I Don't Wanna Be A Soldier. Ok, ja tez nie powinienem spowadzac Paula do Obladi ale rzeczy wybitnych miał tyle, że na placach jednej reki wymienisz z latwoscia. Jesli ktos był infantylny to Paul powinien dostac za to nagrode nobla Te wszyskie bzdurne, zmyslone historyjki, albo miłosne kluchy - koszmarek Czasem mysle, że lepiej by byłó gdyby wział kogos do pomocy pisania tekstow bo sorry, normalnie przedszkole.

Zreszta, pewnie wiesz John z Georgem czesto szydzili z Paula, że wypisuje takie głupoty.

Hehe, a widzisz Jeszcze raz przyznaję - akurat tutaj trochę się pośpieszyłem

Dobra, czyli Harrison rozgrzeszony, reszta - kaprys

Przyganiał kocioł garnkowi - Ty za to wyskakujesz z Obladi Oblada
Przede wszystkim to kompletnie nie rozumiem Twojej taktyki - cały czas pisząc o Lennonie no i próbując go bronić, robisz to przeciwstawiając go McCartneyowi. Po co?
Raz że kiepska jest taka argumentacja porównawcza - mam rozumieć, że Lennon jest zajebisty bo Makka jest beznadziejny? Bezsens
A po drugie czy my rozmawiamy tu o Lennonie czy McCartneyu?? Czy ja gdzieś kiedykolwiek napisałem, że teksty Paula są nie infantylne, nie błahe?? Chcesz na siłę wzniecić jakiś dyskurs Lennon vs McCartney czy o co biega?
Chyba będę musiał polecieć Żułkiem i napisać – czytaj ze zrozumieniem Zresztą dosyć często to robisz – najpierw wymyślasz jakąś tezę, potem przypisujesz ją mnie no i wtedy z nią sobie polemizujesz W ogóle to czasem mi się wydaję, że świetnie potrafiłbyś debatować sam ze sobą
A więc jeszcze raz, łopatologicznie – napisałem (w dodatku z przymrużeniem oka), że jeśli już to bardziej wolę infantylne teksty McCartneya niż infantylną kontestację Lennona. Poniał? Więc mnie nie przekonuj do niczego w kwestii McCartenya bo absolutnie nie mam zamiaru go bronić.
Teskty McCarnteya oczywiście są debilne i o niczym, ale mają tę przewagę, że na nic się nie silą - one takie po prostu miały być. Przez to nie odbieram ich z taką irytacją. Szczerze mówiąć to kompletnie mi zwisają!
W kwestii Lennona, to nie odpowiada mi zarówno to, o czym pisze (w sensie światopoglądowym) jak i styl w jakim to robi. A wiadomo przecież jakie miał poglądy itp, i nie ważne że nie w każdym utworze dawał temu wyraz. Dlatego też nie mam zamiaru tutaj Twoim przykładem wyliczać ile tekstów było takich, ile śmakich a ile owakich, ile było dobrych, a ile złych. Generalnie, patrząc na całokształt ten gościu mi zwyczajnie nie leży. Nie lubię go. Jako człowieka, jako gwiazdę.
Cenię natomiast za muzykę, za Beatlesów.
I to jest moje zdanie, i akurat w tej kwestii już jestem całkowicie pewien, że mnie do niczego nie przekonasz . Po prostu to już nie jest kwestia obiektywnych faktów a indywidualnych odczuć. I mam do nich prawo.
Acha. I nie musisz mi przytaczać twórczości Lennona z czasów Beatlów, bo mnie Lennon zaczął mierzić tak właściwie dopiero pod koniec istnienia zespołu no i przez całą solową karierę. Pamiętaj, że jednak uważam się za wielkiego fana Beatlesów i gdybym jednocześnie tak jeździł po Lennonie z góry na dół i kompletnie wszystko dyskredytował, to by to było nawet trochę śmieszne, nieprawdaż?

Toż sie przyznałem



Prawdaz.
Tu chodzi o moja reakcje na te rzekoma infantylnosc tekstow Johna, podczas gdy tego typu zarzut pasuje mi własnie do pióra Paula. Przeciwstawiłem Paula bo uwazam, że to drugi biegun poziomu tekstowego.
Pewnie, że mozesz miec swoje odczucia - szanuje je, ale wydaje mi sie jednoczesnie, że z powodu ogolnego nie lubienia Lennona oceniasz go dosc krytycznie "z góry", nawet w kwestii pisania tekstow, gdzie był uwazany za mistrza. Przyznam Ci sie, że pierwszy raz spotykam sie z takim dosc obojetnym stosunkem fana Beatlesow do poezji Johna. Ale spoko, masz do tego prawo, nawet nie kryjesz, ze jestes do niego uprzedzony, wiec w sumie nie powinienem sie dziwic. W sumie to co mnie to moze obchodzic, ja wiem swoje.

A poza tym zawsze lubie przeciwstawianie Johna z Paulem, ich "rywalizacja" stworzyła w koncu najlepszy tandem tworczy w dzisjach. Te wszystkie tarcia i roznice miedzy nimi sa własnie genialne.

Nie zgodzę się jednak co do tego "z góry". Przecież pisałem, że potrafię go docenić i cenię go.
Jestem krytyczny, ale nic "z góry". A nawet jeśli jestem uprzedzony, to to uprzedzienie tez nie wzięło się znikąd.

Oczywiście!
Nie lubię po prostu jak czasem z takim zaangażowaniem przekonujesz mnie do rzeczy do których nie muszę byc przekonywany Bo właśnie czuję się wtedy jakbyś mi przypisywał poglądy, których nie mam.

Moze i ciezko Cie przekonac ale raz mi sie udało.
Oczywiscie nie ma sensu Cie namawiac, przekonywac, udowadniac - jesli chodzi o samo subiektywne odczucie. A w ogole to bardzo ciezki jest temat Beatlesow dyskutowany z Toba - mamy juz dosc utarta opinie o nich a do tego oboje jestesmy uparci.

Nie wiem czy znasz solowe płyty Ringo, ale warto poznac Vertical Man, jedyna naprawde dobra płyta Ryszarda - jest Paul i George, bardzo beatlesowskie komozycje (oczywiscie kto je dla Ringo musial napisac) i jest mnostwo gosci, m.in. Ozzy. Chyba, że nie przepadzasz za wokalem Strakeya, ja uwazam, że ma oryginalny głos.

No nie będę ukrywał - z twórczością solową Ringo jestem na bakier.
Ale ogólnie gościa lubię Nie w sensie muzycznym oczywiście. O! To dla mnie takie przeciwieństwo Lennona - czyli odpowiada mi jego styl bycia i lubię go jako człowieka. Sympatyczny gość.
No i fakt - nigdy nie przepadałem za jego głosem

to będziesz miał okazje o niej poczytać w czerwcowym Teraz Rock bo ma byc wkładka

ja natomiast obadałem sobie Paul McCartneya

poszło Ram, Band On The Run, Tug Of War oraz Driving Day
najlepsze wrażenie robią pierwsze dwie chociaż na zadnej płycie nie ma hiciorka na miare Say Say Say (w sumie jedyny kawałek który lubie z tych co słyszałem na mtv)
Tug Of War oraz Driving Day z naciskiem na ostatnią to jakiś marny pop

generalnie wyszło na to ze najbardziej podoba mi sie Traveling Wilburys

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

Driving RAIN.
Swoja droga całkiem rockowa płyta jak na Paula. Ale jedna z najmniej lubianych przeze mnie. Po prostu słabe utwory.

Tak mysle sobie, że Ty powinenes odsłuchiwac płyty typu the best of - tam znajdziesz wiecej takich koszmarkow jak Say Say say, ktorych to Paul miał mnostwo (Hi Hi Hi, Coming Up, My Brave Face, Pipes Of Piece - to jedne z jego najwiekszych przebojow w stylu tandetnego popu, ktory widze jest Twoim ulubionym gatunkiem muzycznym poza metalem ). Skoro wszedzie doszukujesz sie tylko "hiciorkow" to szukaj ich tam gdzie jest ich najwiecej, czyli na składakach.
Powinienes tez posłuchac jakies besta Lennona (tez mial sporo "hiciorkow").
A z Harrisona polecam Braiwashed, brzmi bardzo pod Willburysów, to dlatego, że Lynne produkował te plyte.

A jesli chodzi o wkładke Ringo w TR to i tak nie namowisz na nia Białka, tak mi sie wydaje
Tez byłem na bakier z solowym Ringo, dopiero koncert mnie zmusił na przesłuchanie jego płyt i musze przyznac, że w latach 70-tych nie nagrał żadnej udanej płyty, ale w 90-tych od Vertical Man znalazł jakiegos wspolpracownika, ktory wykszesał dla Starra zadziwiajaco udane kompozycje. Moim faworytem jest Instant Amnesia, takie ringowe Helter Skelter. Ale jak sie wokla nie podoba to nalezy sobie darowac solowego Ryszarda.