Megadeth Info Forum

nienawidzę takiego oczekiwania, aż strach pomyśleć co się będzie działo na orum po wydaniu płyty

połowa stwierdzi ze jest do dupy a druga połowa ze jest genialna

a ja sie bede jednych i drugich czepiał

przy okazji słówko od Dave`a

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

krótka notka od Shawna:

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

co do nowego krażka - zadowolę się czymś na miarę 6ciu najlepszych numerów z "Hidden treasures" (plus takowym brzmieniem)

Raczej niewykonalne...

cóż, najlepsze lata Mustaine ma już dawno za sobą, wielkich rzeczy po nim się już nie spodziewam

szkoda, że niewiele do powiedzenia będzie miał Broderick, trochę mi go szkoda, bo w Jag Panzer naprawdę błyszczał!

mam nadzieję że "odszczekasz" swoje słowa , jestem pełen optymizmu i wiary, myślę ze to będzie rewelacyjne dzieło.., zresztą czy ktokolwiek z prawdziwych fanów bierze pod uwagę fakt że rudy może coś spieprzyć?? skoro Risk dla wielu była dobra, równa tomy.ślę że nic gorszego nie moze się stać

No wiesz przecież rudy gra pop

daję głowę, że NIE musiałaby powstać płyta wyraźnie lepsza od dobrego "The System Has Failed", płyta minimum na miarę 6ciu najlepszych numerów z "Hidden treasures"



moim zdaniem optymizm i wiara nie mają tu nic do rzeczy bo kształt płyty od tego nie zalezy!



a dlaczego od razu spieprzyć!!! znów zauwazam,że czytacie powierzchownie!!!



aaaaa, faktycznie!!! dla tych co uważają Risk za dobrą płytę, każda minimalnie lepsza będzie już czymś wielkim, ja jednak nie podzielam tej opinii!

cóż, nie lubię tak modnego stawiania ocenek, ale widzę, ze chyba czas zrobić wyjątek
Killing Is My Business... And Business Is Good - 6,5/10
Peace Sells... But Who's Buying? - 8/10
So Far, So Good... So What! - 8/10
Rust In Peace - 9/10
Countdown to Extinction - 7,5/10
Youthanasia - 7/10
Hidden Treasures - 8/10
Cryptic Writings - 6,5/10
Risk - 4/10 (dobra, jak cholera!!! )
The World Needs a Hero - 6,5/10
The System Has Failed - 7,5/10
United Abominations - 6,5/10



po pierwsze Rudy zasmakował kasy, więc będzie dbał o portfel i nagrywał płyty melodyjne
po drugie - Dave od 1994 roku nie nagrał nawet jednej całościowo równej płyty (najbliżej był na The System Has Failed)

PS
zadowolę się płytą na poziomie ciut wyższym niż ostatnia (United Abominations)

heh, Aniu, więcej optymizmu, wiem że Rudy ma w dupie co myślą inni ale jednak mam nadzieję że nagra coś wielkiego na miarę RIP/CTE, odczuwam jakąś niechęć w tym co piszesz do działalności 'deth po wydaniuCTE (popraw mnie jeśli się mylę) dziwi mnie też ocena TWNAH względem pozostałych płyt,myślałem że więcej dla Ciebie znaczy...

ja podejrzewam ze jak przyjdzie czas podsumować roku 2009 jesli chodzi o płyty to pod wzgledem Megadeth bedzie wspomnienie nowej płyty tylko z sentymentu bo pewnie bedzie srednia lub conajwyzej dobra

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

optymizm zamieniam zawsze na REALIZM
ja nie mam nic przeciw, by Mustaine był pierwszym (z grona największych w świecie metalu), któremu udało się po latach nagrać album na miarę największych swoich dzieł, zauważcie koledzy - dotąd taka sztuka nie udała się prawie NIKOMU!! (ze Slayerem, Metallicą, Judas priest, Iron Maiden, Testamentem - choc Ci byli blisko, na czele), chlubne wyjątki to Exodus (Tempo znakomite!) i Death Angel, ale ci akurat nigdy do gwiazd pierwszej wielkości nie należeli



niechęć to niedobre słowo ale coś jest na "rzeczy" (nie wyłączając jeszcze CTE!!!)

nie wiem z czego to wynika, ale począwszy od CTE Rudy nagrywa albo albumy nierówne (znaczy się takie, gdzie obok megahiciorów są kawałki wyraźnie słabsze), albo za bardzo melodyjne, które po jakimś czasie tracą swój pierwotny blask (w moim odczuciu), CTE była przejściową, jak dla mnie za bardzo przebojową (no pewien szok po RIP był!, choć Metallica jeszcze bardziej zaskoczyła rok wcześniej)

nie ukrywam też, że nie podoba mi się (i to nie tylko w przypadku Megadeth, ale bardzo wielu innych grup, począwszy od Metalliki) samo łagodzenie stylu, granie dla tak zwanej "szerszej publiczności"



płyta ta (TWNAH) wyszła już po czasie, kiedy zmienił się mój pogląd i odbiór tak "Youthanasii" (w 1995 roku była u mnie wysoko - znów podeprę się notką/ocenką, bo jak widzę ma na tym forum jakieś magiczne znaczenie: 9/10) jak i "Cryptic Writings" (ta z kolei u mnie więcej niż 8/10 nigdy nie miała)

TWNAH niestety jest nierówna, choć ma świetne momenty i udane kompozycje, taką iskierką nadziei był dla mnie System, ale na ostatniej płycie Dave znów "przedobrzył"

nie chcę się powtarzać, ale ja czekam na fajny, heavy-thrashowy album na miarę składanki "Hidden Treasures" (na której pasi mi wszystko poza pierwszym i ostatnim utworem)

Każdy może powiedziec inaczej.
Ja na ten przykład za równe uważam CW i UA, a najmniej równe TSHF właśnie.
THSF, podobnie jak TWNAH dodatkowo ma strasznie cukierkowe momenty - głównie chodzi mi o refreny.
Na UA oprócz powtórkowego ATLM wszystko wróciło do Megadethowych norm sprzed wielu lat i właśnie tak bezkompromisowj plyty oczekuje.

Gdzies napisałaś też, że Mega jako pierwsi wrócili do dawnego stylu z czołówki klasycznych zespolów.
Może i zgoda, ale pierwszeństwo ma TWNAH bezaapelacyjnie, nie zaś TSHF.
Chociaz nie zgoda, bo Slayer nie miał do niczego wracac, oni jednak wciąz graja swoje, wiec pod tym wzgledem Megadeth może im tylko pozazdrościc. Diabolus i God to ciągle klasyczny brutalny Slayer tyle, że z ciut innym brzmieniem - co jest plusem. O radykalnym złagodzeniu nie ma mowy.

Slayer może faktycznie nie spóścił z tonu, ale co z tego, skoro poziom muzyki już nie ten sam co kiedyś...

najważniejsze aby Megadeth podniósł poprzeczke

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

co do refrenów - zgoda są melodyjne do bólu



UA mnie lekko rozczarowała, nie porywa, choć jest dość równa, niestety jest zbyt jednostajna, ciekawiej prezentuje się pierwszych pięć utworów, a z nich zwłaszcza "Sleepwalker" i chyba najbardziej przebojowy "Washington Is Next!", ale od połowy płyta zaczyna lekko nużyć



to takie małe uproszczenie, wszak przed nimi byli inni (jak choćby Agent Steel, no ale ze ścisłej czołówki - tak)



a jednak Slayer wrócił na "Christ Illusion" - do starego - oldschoolowego thrashu, którego nie grał o 1994 roku (od Divine Intervention), faktem jest że na DIM i GHUA to był wciąż brutalny band, ale już nie stricte thrashowy, a czerpiący mocno z elementów nowoczesnego metalu/brzmienia (nie tylko core'owe naleciałości)



kwestia dyskusyjna DIM - kawał znakomitej, znacznie wollniejszej, mrocznej muzy, GHUA - wykop niemiłosierny, CI - udany powrót do stylistyki wypracowanej z Lombardo w latach 80tych




komu? sobie - na pewno, a innym??

[/quote]komu? sobie - na pewno, a innym?? [/quote]

nieee, to już nie realizm, to pesymizm

raczej realny pesymizm

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

taa, masło maslane

Przed TSFH miałem przeczucie że będzie dobrze i było, przed UA jakoś nic nie czułem i słuchając płyty też nic nie poczułem, a teraz znowu myślę ze będzie dobra płyta, więc musi się sprawdzić .