Megadeth Info Forum

SC to według mnie dobry materiał a ala Nickleback jest tylko Forget to Remember (nie słyszałem bonusów). Reszta to heavy metal, dobry zreszta, więc nie usprawiedliwiam kiepskiego dokonania.
Ja właśnie Megadeth za to cenię, czekam na płytę nie wiedzac czego się spodziewać. WRB Slayera posłuchałem z rok, półtorej po premierze, bo wiedziałem co tam będzie i mnie to nie interesowało, SC nie mogłem się doczekać.
I jak dla mnie SC to jak najbardziej Megadethowy album, myślę, że każdy kawałek mógłbym ze spokojem przypisać do jakiegoś albumu.



Ja również nie jestem wielkim fanem Risk czy CW i ze spokojem w miejsce każdego z nich wstawiłbym SC. : )



Cały czas nagrywaja, tylko widocznie nie trafia to do Ciebie. I cytat z Ciebie, bo jest idealny na podsumowanie i w zupełności się z nim zgadzam:

_________________
hyhy : P

To był przykład w stylu "co by było gdyby"

W zasadzie odpowiedziałeś mi w sposób, którego się spodziewałem. Szanuję Twoje podejście w pełni, ale nie do końca je rozumiem. Mało ważne już, bo zabawa w jakieś wyliczenia i przekonywanie się do własnych racji jest zbędna i wiadomo jak się skończy. Każdy interpretuje muzykę do własnych potrzeb. Ja zawsze będę spoglądał na kolejne albumy z perspektywy poprzednich. Siłą rzeczy takie myśli się nasuwają i pozwalają mi bardziej obiektywnie ocenić muzykę. Oczywiście daję fory oceniając płytę... "indywidualnie", ale nie potrafię całkowicie zamknąć się na te najlepsze dokonania i wystawić ocen, bo to znacznie ułatwia sprawę i zwiększa tolerancję, przez co może być w pewien sposób krzywdzące dla innych, starszych utworów. Może dojść nawet do nieprzewidzianych paradoksów. Przez taką pobłażliwość mógłbym przykładowo wystawić SC końcową notę 6/7, czyli mniej więcej taką jak CW, a w moim odczuciu ta pierwsza nie ma startu do tej drugiej. Oczywiście każdy może uważać inaczej i konfiguracja przykładów jest dowolna. Chciałem tylko w jakiś sposób zobrazować tok postępowania.

No widzisz, a dla mnie ocenianie przez pryzmat albumu, nie wykonawcy, jest obiektywne. : ). I kończy się na tym, że wszystko odnośnie gustu jest subiektywne.

_________________
hyhy : P

Jak zwykle, ale podyskutować trzeba - bez tego nie byłoby forum

A tak w ogóle, to na głównej w ankiecie prowadzi DTYB.

O, aż dziwne, jeden z jaśniejszych punktów płyty ale spodziewałbym się bardziej Dance albo Kingmakera na tym miejscu. A i ostatnio zwróciłem uwagę na znaczne podobieństwo riffu z Burn (dokładnie spod "Burn baby burn") do riffu z kawałka Flotsam and Jetsam- 12 Years Old with a Gun (http://www.youtube.com/watch?v=iIe6trSWifA, moment w 2:13), nawet brzmieniowo pasuje na tle całego utworu jak w Burn

Nie wiem szczerze mówiąc kto tam głosuje, na trzynastce wygrał Black Swan.

Wydaje mi sie, że jakbyś powiedzial to dla Mustaine'a to byś go rozśmieszył

Bo co to znaczy nieszczera? Rudy zrobił ją dla jaj, dla żartu, albo zrobił ja wbrew sobie? Rozumiem, że może się komus nie podobac ale pisanie, że jest nieszczera jest takie dosyć...osobliwe

Jestem na 100% pewny, że Rudy włożył w nią całe swoje serce. Inna sprawa, że sam uważam, że płyta nie wyszła mu lepiej. Ale Super Collider to z pewnoscią najlepsze co Rudy na 2013 rok mógł przygotować.

A co mnie to obchodzi? Przecież i tak wiadomo, ze "każda matka chwali swoje dziecko".


Znaczy to, że ja odnoszę wrażenie, że płyta jest zrobiona na siłę. Jak już kilka osób podkreślało wcześniej - zaczyna się taśmowe produkowanie albumów. Na 13 były odgrzewane kotlety, co już nie świadczy najlepiej o formie kompozytorskiej. Na SC jest... no właśnie co ?
Strach myśleć co będzie dalej.
A ja jestem na 100% przekonany, że właśnie tego nie uczynił. I tak możemy sobie odbijać piłeczkę

Nowy wywiad z Rudym pod tytułem

‘Super Collider’ Is ‘From My Heart and Not From My Head’

http://loudwire.com/megadeth-dave-musta ... bshare_top

_________________
"Nie ma geniuszu bez ziarna szaleństwa."

Przynajmniej nie owija w bawełnę, że nagrał bardziej "przyjazny" album . Ale ten tekst z tym, że "płynie to z jego serca, a nie z głowy" rozbawił mnie. Ciekawe co na to Mateusz.

_________________
"I am the table!"

Hehehe, wiedziałem, że o to pójdzie. Co ja na to? Jest jak zaznaczałem - "każda matka chwali swoje dziecko". Rudy zawsze jest zadowolony z tego co zrobił, a później żałuje itd. Temat rzeka i każdy o tym wie.
Jako fan nie będę się kierował dosłownie jego wypowiedziami i zmieniał nagle zdanie. Wciąż SC jest według mnie kichą i nic nie zapowiada poprawy, zwłaszcza wypowiedzi Dave' a.

Tytułowy chyba jednak nie zawojuje LP3 - po całkiem przyzwoitym debiucie spadł we wczorajszym notowaniu o 3 oczka.

Koliberek zadebiutował u nas na 29 miejscu

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

hmmm, nie wiedziałem że to napisze ale ta płyta, po daniu jej szansy, po prostu zaczyna mi się podobać.
nie skaczę przy niej, nie mam emocji na miarę rozszerzonego She Wolf, nie wzdycham do riffów ani solówek, nie zachwyca mnie wokal Rudego, więc co jest..?

Starzejesz się

Możliwe że po prostu jesteś jednak świadom że to Megadeth, co automatycznie wzbudza "to coś"

Minęło trochę czasu od premiery i do tego czasu zdążyłem przesłuchać płytę kilkanaście razy, oraz co jakiś czas pojedyncze utwory. Niektóre bardziej doceniłem, przez co wystawiłbym większą ocenę ale nie będę się w to teraz bawił. Kingmaker zdecydowanie na plus i to bardziej od strony riffów, jako gitarzysta powiem że riff z intra i zwrotka to typowe thrashowe zagrywki, tylko przykrywa je trochę brzmienie tej płyty. Na wzmacniaczu mam ustawienia które nadaje mi brzmienie podobne do gitar z RiP więc nawet Super Collider brzmiałby o wiele lepiej bez tego wypolerowanego brzmienia jakie mamy teraz
Jeszcze co do tytułowego... według mnie nie męczyłby tak gdyby był śpiewany wokalem z Youthanasii, ale wiadomo rudy już tego nie osiągnie.
Dance in the rain bez zmian u mnie, nadal czuje niedosyt pod koniec. Brakuje też jakiejś agresywnej solówki w stylu chociażby Burnt Ice.
W Blackest Crow pod koniec jest ciekawy riff, brzmi trochę jakby z UA. Zaskakuje też fakt że w czołówce utworów z tej płyty jest kawałek który jest dominowany przez banjo

Według mnie Megadeth powinno zrobić sobie przerwę w nagrywaniu płyt, na więcej niż 2 lata żeby nic na siłę nie robić. Miejmy nadzieje że 15 album dorówna chociaż Endgame.

To po prostu klimat tej płyty



Niekoniecznie mogli by nagrać "swoje" Garage Inc byłbym ciekawy jakie kawałki Rudy wybrał by do przerobienia

_________________
"Nie ma geniuszu bez ziarna szaleństwa."

Mam podobnie. Nadal uważam, że to słaby album ale od czasu pierwszego przesłuchania trochę zmieniłem zdanie i nie jest to już takie nie-wiadomo-co.

każdy z Was ma trochę racji. Powiem Wam tak, już na pewno stawiam ją wyżej jak 13tkę chociaż żaden z utworów nie równa się z "emocjami" które towarzyszą mi chociażby przy Sudden, 13, Black Swan czy New World Order, a jednak bez wahania całościowo bije ją na głowę.
pokuszę się nawet w niedługim czasie o komentarz całej płyty, ponieważ cały album, czyli każdy utwór zasługują na uwagę.

powiem tak.., każdy utwór, mniej lub więcej oczywiście, z jakiegoś powodu zapadł mi w pamięć, łapię się na tym że próbuję nucić niektóre kawałki i podoba mi się to, cóż, głównie chodzi o formę śpiewaną a nie graną, ale znając siebie wiem, ze w najbliższym czasie również jakieś riffy (boszeee, one są tandetne), jak i jakieś solówki (chodź tu byłbym bardziej sceptyczny) mi się wkręcą.
i to jest dla mnie magia tworzenia, magia komponowania, nie wiem co , nie wiem dlaczego ale podoba mi się coraz bardziej ta płyta.
nie próbuję się doszukiwać pasujących,odpowiednich tonacji, stopnia skomplikowania, chodź tego w sumie zawsze oczekiwałem po swoim ulubionym zespole i z takim nastawieniem ją włączyłem, żaden utwór niczym się nie wyróżnił, niczym nie zapadł w pamięć, ale czy o to w tym chodzi.., żeby z miejsca był jednym z najlepszych i nigdy się nie znudził..?
i dlatego, pomimo że nie miałem najmniejszej ochoty wracać do niego włączyłem ponownie i jeszcze raz.., tak samo miałem z Dream Theater, nic mi nie wchodziło a w obecnym czasie słuchając bardzo często, za każdym razem słyszę nowe dźwięki, czuję nowe doznania, widzę nowe wartości.

nawet jeśli brzmieniowo riffy są bezczelnie ograne, śmierdzące plagiatem, solówki nie zapadają od razu w pamięć, warstwę liryczną momentami może nam przetłumaczyć chrupka serowa (czuli ja), to ten album ma coś, i wiem że te coś będzie się rozwijać na plus.

Taki Off the Edge rzeczywiście ma po raz kolejny ten charakterystyczny galop (Tears In a Vial, The Hardest Part.., Public Enemy No.1, no kurde, co album prawie taki sam riff? :/ ) ale za to solówkę ma chyba najbardziej rozwiniętą na tym albumie.

Burn! ma całkiem przyjemny riff pod refrenem. Bardzo podoba mi się riff pod refrenem Built for War - nie jest jakiś skomplikowany, ale ma fajną energię. To, co się dzieje po tym "ooo ooo oo " też jest spoko;)
Dance in The Rain jest cały fajny, ale przyśpieszenie się kojarzy z Never Dead.
Beginning of Sorrow ma wkręcający riff pod zwrotką (w sumie pod refrenem jest to samo prawie), no i ten niebanalny, klimatyczny motyw koło drugiej minuty.
House Divided ma fajne przyspieszenie koło 1:50
W All I Want też się fajne rzeczy dzieją koło 2 minuty.

W sumie, to z riffami nie jest bardzo źle, ale rewelacji też nie ma.