Megadeth Info Forum

dobra pogalismy sobie, po kłocilismy sie w tematach o innych płytach wiec pora na nastepną

PS czyli jedna z nalepszych płyt thrashowych lat 80-tych

ja pozniej głos na Good Mourning / Black Friday

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

Najlepsza płyta Megadeth jak dla mnie. Kocham za wokale,za znakomite partie gitary, za rozbudowane instrumentalne fragmenty, za szybkosc, poprostu cud miód i orzeszki, 11/10 nie ma słabego momentu, nie zaglosuje w ankiecie , gdyż wszystke kawalki kocham tak samo, no moze oprocz the conjuring.

_________________
http://www.lastfm.pl/user/Mercin
Don't ask what you can do for your country
ask what your country can do for you!!

PS to płyta Megadeth, którą jako drugą poznałem w całości, więc to dla mnie kolejny album z sentymentem
Co do głosowania, to i ja również nie będę - wyjątkowa równa płyta (no może poza coverem, ale to oczywiście inne kryterium).
Poza tym recenzję i ocenę wystawiła już tej płycie historia, tak więc nie można się tutaj nie zgodzić z Żułkiem - faktycznie jedno z największych thrashowych arcydzieł lat 80. (1980 - 1989 ).
Chciałbym jednak od siebie zwrócić uwagę na dwa kawałki, które są chyba jednak dosyć niedoceniane i często pomijane, gdy mówi się o czołowych utworach z tej płyty - a mianowicie Bad Omen i My Last Words. Szczególnie ten drugi jest dla mnie fenomenalny, z obłędną wręcz końcówką. Jeden z moich ulubionych kawałków Megadeth ever.

Acha! No i najlepsza okładka po Y

Kurde, ciężko coś wybrać, cholera...niech będzie Good Mourning/Black Friday.
O płycie - tradycyjnie, w swoim czasie

bardzo fajna płyta, kocham to stare (nienajlepsze) brzmienie połowy lat 80tych
gdy idzie o utwory, wyróżniam: Wake Up Dead, The Conjuring, Peace Sells, Devil's Island, Good Mourning / Black Friday, My Last Words - wszystkie dobre lub więcej niż dobre, z kolei Bad Omen - średni, a I Ain't Superstitious - nie pasuje mi i nie wiem, po co znalazł się na płycie - żaden z niego przebój tyklko zaniża średnią

a wszystko przez Mike Alberta który ponoć namówił Dave`a na ten dziadoski cover

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

ostatecznie wybralam wake upo dead bo jest elektryzujacy
a ten "dziadowski cover" dla mnie klasa:)

a fuj , no ale OK, każdy inaczej go odbiera, mnie on nie rusza, nie kumam co w nim takiego, że trafił na płytę

My Last words, głównie za solówke. Świetny kawałek. Peace Sells to najrówniejsza płyta Mega, równiejsza wręcz od Rust in Peace

No jesli Bad Omen jest średni to ja jestem Kaczor Donald
To mój taki drugi cichy faworyt w karierze zespolu. Na plycie nie ma sobie równych. Alez tam sie dzieje...

cześć Donald!



no to mamy inny punkt widzenia, trudno!

mi sie kojarzy z tancem na rurze:)

i co w nim jest dziadowskiego?

No to ja w takim razie jestem Goofy

Cześć Goofy

Strasznie sie ciesze, że równiez cenisz sobie Bad Omen. Może to zabrzmi jak herezja ale to jest u mnie top 5 metalu ever. Cociaz czasem jak go słucham, to w przypływie nagromadzenia wrazen chodzi mi po głowie myśl że w metalu nic bardziej niesamowitego chyba już nie ma..
Chyba go wręcz opisze osobno, a moze nawet oleje całe docenione Pease sells i skupie sie tylko na tym jednym zapomnianym arcydziełku. Po prostu mu sie nalezy.

Jedynym zdecydowanym wypełniaczem jak na POZIOM tej płyty jest oczywiście I Ain't Superstitious.

To mówiłem ja,
Donald.

Dla mnie Bad Omen jest trochę z tej samej beczki co Mary Jane:
Po pierwsze są to utwory bardzo niedoceniane;
po drugie ich wartość odkryłem właściwie dopiero po latach, a jak już pisałem wcześniej, bardzo często jest to cecha dzieł wybitnych;
i po trzecie i najważniejsze - w swojej branży tylko Megadeth w zaledwie 4 i pół minutach potrafił zawrzeć TYLE muzyki!

Kurde, tutaj trafiłeś w samo sendo!!!
Z tego co pamietam to dokladnie 4 minuty 02 sekundy.
Jak wiesz kocham progre, kocham jak w jednym centymetrze kwadratwym kawałka jest tysiac barw i klimatów, kocham to glównie dlatego, że nie możan tym sie znudzic.
Bad Omen, podobnie jak Five Magics to jest prawie, że prog-thrash metal.
I wiesz, zawsze mi sie wydawało, że z wszystkich tych gigantów thrashu tylko Megadeth tak bardzo gmatwali swe kwałki - jesli Metallika kombinowała to utwór zazwyczaj miał 8 minut, i był jednak logicznie rozwiniety, natomiast w tych 2 kawałkach nie ma żadnych regół ni granic.
Świetnie to ująłeś.

No właśnie!
Ja również zawsze uwielbiałem w Megadeth właśnie to, że jednym kawałkiem potrafili naprawdę nieźle zakręcić. Nie chcę już się tutaj znowu rozwodzić o nieregularnych metrum itp., bo znowu mi Żułek nawymyśla od matematyków , ale faktycznie Megadeth miał czasem coś z proga.
Na Get Tharshed fajnie to też ujęli Mille Petrozza i Scott Ian jak mówili o wręcz jazzowych wibracjach. Taki Bad Omen idealnie pod to podchodzi.

Też gdzies łyszałem o jazzych klimatach w muzyce Megadeth - co podobno chluba nie jest, chociaz dla mie jak najabardziej.
A tego dokumentu akurat nie widzaiłem.

W ogóle Bad Omen ma przefenomenalne (choc to wciąż jeszcze sbyt delikatne słowo) intro. No maskara po stokroć, a potem tak cudownie sie rozwija, gdy pojawia sie taki jeden patent, grany z poczatku lżej a potem mocniej, nie no słowa sa takie maluczkie przy tej MUZYCE...

Bad omen jest zajebisty zwlaszcza w 02:30 i troche dalej:)
i pozniej ta szybka soloweczka.
Nektar czy cos xD

tytułowy kawałek znałem z Gta Vice City, ale wtedy jeszcze nie obcowałem z muzyką metalową ;]
Jakoś rok temu (w lutym 08) kupiłem składankę z tej gry z radia Vrock i spodobał mi się ten kawałek. Raz będąc w empiku kupiłem tą płytę w ciemno za 23zł. Opłacało się. Zagłosowałem na kawałek tytułowy