Megadeth Info Forum

Od zawsze najbardziej lubiłem Countdown To Extinction. Przesłuchałem ostatnio po raz kolejny całą dyskografię i nic się nie zmieniło .

Kurde, nie mogę wybrać, niecałe 3 lata znajomości to jednak za mało by wyłonić pewnego faworyta
"Rust in Peace", "So Far... So Good... So What?!" oraz "Peace Sells... but Who's Buying?" to moja żelazna trójca i to wśród nich muszę szukać tego najlepszego. Niby muzycznie najlepszy jest RiP, ale co z tego skoro przy każdym odpaleniu So Far... uderza mnie potęga riffów Set the World Afire, urok i wielowątkowość Mary Jane czy przebojowość Hook in Mouth? Co z tego skoro przy PS.. aż ocieka riffami Wake up Dead, jest też ostre i cięte Black Friday a całą płytę wypełnia surowy klimat dawnych lat. Na każdej z nich inny perkusista i gitarzysta, solówki każdego z nich maja niepowtarzalny styl, i weź tu człowieku coś wybierz...

A jednak da się wybrać! A zaważyły 2 drobne aspekty...
-jest to pierwszy album Mega z w stu procentach autorskim materiałem
-zawiera według mnie najlepszy utwór wszech czasów

Głos na RUST IN PEACE!

Mam pewien problem , ciężko wybrać najlepszą płytę, ale jak nie zagłosuje na te ''Topowe'' albumy, to się chyba nie obrazicie ?

Biorę pod uwagę So Far, So Good, So What? i Debiut (mimo słabej[ale zajebistej, jak dla mnie]produkcji, to nadal świetny album, jazda bez trzymanki ).

Ostatecznie głos na KIMB.

_________________
Auschwitz, the meaning of pain
The way that I want you to die
Slow death, immense decay
Showers that cleanse you of your life

Na Endgame więcej głosów niż na CTE?! Niemożliwe...

_________________
"Nierówno, ale za to nieczysto!"

Nie jestem w stanie wskazać jednego albumu niestety, ulubiony się u mnie zmienia w zależności od wielu czynników, ale chyba do tego miana najbliżej Youthanasii.

Kurde, trudne pytanie. U mnie jest tak, jak już chyba po raz kolejny mówię:
Killing Is My Business...And Business Is Good!
Peace Sells...But Who's Buying?
So Far, So Good...So What!
Rust In Peace
Hm... .. . .. ..Hm... .. .. ... .. . . . Chyba oddam głos na "SFSGSW". Znajduje się tam moje ukochane "In My Darkest Hour". Ale gdy tylko to stwierdzę, zaczynam sobie wyrzucać, jak mogę być taka okrutna do "Tornado of Souls", "Las Rites/Loved To Death", czy "Wake Up Dead"!

_________________
*__*

Odkurzyłem ankietę
U mnie bez zmian - CTE.

Nie będę oryginalny. Rust in Peace. Płyta która spokojnie mogłaby zostać wysłana w przestrzeń kosmiczną sondą Voyager wraz z utworami Bacha i Mozarta i nie byłoby wstydu. Na tym albumie nie ma ani jednego słabego momentu, ani jednego gównianego riffu. Jest za to masa riffów wybitnych, w większości utworów w zasadzie jeden po drugim, kaskadowo. Są tam thrashowi zabójcy (take no prisoners, holly wars), melodyjne hiciory (tornado) i mieszkanki wszystkiego co najlepsze (five magic). Kompozycje są zaawansowane muzycznie ale bez bezsensownej przesady. Płyta zachwyca i logikę i emocje. Dodajmy genialne i powalające solówki Friedmana, czyli wirtuoza o własnym, autorskim stylu, nie do podrobienia przez innych wymiataczy. Arcydzieło pod każdym względem.

Youthanasia. Ten album do mnie przemawia za każdym razem jak go słucham. Kawał zajebistej muzyki pełnej emocji

Pięknie powiedziane i oczywiście mogę się pod tym podpisać.


btw - może w tych naszych ankietach dawać możliwość większego wyboru? (np. 3). Przy małej liczbie osób przynajmniej coś ciekawszego będzie się wtedy z nich wyłaniać ?

Dobry pomysł bo nie mogę się zdecydować

Rust In Peace oczywista.

_________________
www.believer.dbv.pl - moja strona o jednym z najlepszych bandów grających progresywny/techniczny thrash
www.crossroads-of-metal.blogspot.com

So Far, So Good, So What

_________________
*__*

wahałem się trochę na SFSGSW, bo jest to niewątpliwie zajebista płyta. Ale równocześnie jest to album, który potrafi zirytować. Są płyty doskonałe pod każdym względem (RIP), są płyty które bazują na tak cienkim materiale, że nawet najbardziej zaawansowana obróbka nic im nie pomoże (jak dla mnie takim albumem jest w znacznej części TH1RT3EN). SFSGSW jest trzecim rodzajem płyty, czyli takim, gdzie genialne wprost pomysły kompozycyjne spotkały się z totalnie niedbałym podejściem. Jest cała mnogość drapieżnych, ale nie prymitywnych partii, których słucha się z ogromną przyjemnością. Ale Dave popełnił kilka grzechów. Pierwszy to gówniana produkcja, perkusja brzmi dennie i do tego ten idiotyczny pogłos. Drugi to w wielu miejscach niedopracowane wokale. Trzeci i najważniejszy, to błędy w doborze członków zespołu. Chuck Behler gra po prostu średnio. A wystarczy sobie wyobrazić co na kanwie tak zajebczych riffów zagrałby chociażby Nick Menza, nie wspominając nawet o innych jeszcze lepszych perkusistach. Największą porażką jest zaś Jeff Young. Gość nie zagrał ani jednej ciekawej solówki. Wszystkie stanowią poprawne technicznie wymiatanie, pozbawione jakiegokolwiek pomysłu na harmonię. Nie zapadają w pamięć, nie robią wrażenia i mocno odstają od tego co na następnych albumach tworzył Friedman. Dodatkowo akurat jeżeli chodzi o partie solowe, to na tym albumie nie przyłożył się także Dave. W efekcie jest pod tym względem kicha. Przykładowo w takim monumentalnym kawałku jak in my darkest hour przydałaby się bazująca na emocjach solówka, jakaś taka rozkręcająca się muzyczna historia. Zamiast tego jest nudne badziewie, które nie wzbogaca niczym tego wyjebistego utworu. W niektórych momentach takie solówki jakie otrzymaliśmy mogłyby w ogóle zniknąć i byłaby nawet poprawa (np. liar). Reasumując jest rewelacyjny album, który pozostał nieoszlifowany, pewnie dlatego że Dave miał ważniejsze potrzeby niż dopieszczanie albumu. A wystarczyło poświęcić trochę czasu na znalezienie bardziej kreatywnych instrumentalistów i końcową produkcję.

Przecież połowę kasy od wytwórni na produkcję tej płyty oni zwyczajnie przećpali

A to nie było w przypadku Killing Is My Business?? Choć niewykluczone, że dotyczy to też SFSGSW.

Czas odrobić lekcje i przeczytać biografię Mustaine'a

Dlatego też napisałem że dave miał ważniejsze potrzeby. O marihuanie napisał najlepszy kawałek na tej płycie więc to o czymś świadczy

Czy ta biografia http://www.kagra.com.pl/megadeth/mustaine jest gdzieś jeszcze do kupienia?

O którym kawałku mówisz?