Megadeth Info Forum

Me hate you
https://youtu.be/1I2TePOaZgQ

Przyznam ze nawet udany ten japoński bonus
A wam jak się podoba?

_________________
"Nie ma geniuszu bez ziarna szaleństwa."

Z bonusów rzeczywiście najbardziej udany.
Zaczyna się jak Motorhead

Znając już wszystkie kawałki, które zostały nagrane przy okazji nowej płyty, trza przyznać, że wybór utworów, które ostatecznie trafiły na jej podstawową wersję był optymalny.

Do ściągnięcia też tutaj:
http://www.mp3mobille.me/mp3/megadeth+me+hate+you

Czy ma ktoś dostęp i może się podzielić Me Hate You i Melt The Ice Away ale w bezstratnym formacie np. FLAC?

Me Hate You jest zdecydowanie najlepszy z bonusów. Kojarzy mi się nawet trochę z klimatami CTE. Zawiewa tu i ówdzie Crown Of Worms
Najbardziej martwi mnie jednak, że nie doczekałem się utworu, którego fragment był na Pledge. Może trafi na kolejny album

Wiem jedno. Wersja podstawowa albumu mi zdecydowanie wystarczy

Albo był to jego jedyny słuchalny fragment i zrezygnowali z publikowania go gdziekolwiek

Hehehe Albo był tak zajebisty, że Dave stwierdził, że jak następny album będzie chujowy, to przynajmniej ma już jeden dobry akcent

Wysłuchałam sobie Dystopię jeszcze kilka razy i jako ulubione utwory wyodrębniły mi się Poisonous Shadows oraz The Emperor (Refren! Piękne ♥). Głównie ze względu na tekst. W drugim numerze Dave niewybrednie wyzywa... prawdopodobnie Baracka Obamę. Hehe.
Podoba mi się również Bullet to the Brain, częściowo z powodu początkowych zwrotek efektu śpiewania Rudego do muszli klozetowej, skąd uzyskał fajne echo (?). Instrumental też niezły. I uważam, że danie Dystopii 6,5 punktów było niesprawiedliwe, po czym daję jej teraz 8/10. Ładna muzyka, fajne. Na plus

_________________
*__*

Też prawdopodobne Mógł też uznać, że jest zbyt dobry aby znaleźć się wśród utworów z Dystopii Nie no dobra, żartuję, album jest niezły. Tak tylko gadam do śmiechu.

Mi natomiast, co raz bardziej eddie się podoba. Nie przejmuj się chłopie, co tu piszą, bo tu tak jest od zawsze. Jak Endgame się pojawił, jakie tu były płacze. Pozwolę sobie przypomnieć, moderatora tego forum, który twierdził, że ma lepsze rzeczy do roboty, niż słuchanie nowej płyty i wrzucał tu jakieś foty z gównem. Od momentu pojawiania się Dystopi, to czułem się tu jakbym czytał, Żułka, który dyskutuje z Zułkiem .Tu jest słaby refren, tu jest słaba pierwsza zwrotka, a tu znowu refren. Tak w kółko. Tu kopiują Hangar, tam tamto, a tam coś jeszcze innego. Ale jak się nazywa Black Sabbath i nagra się Zeitgeist, to jakie to genialne . Oceny płyty pisać jeszcze nie będę, bo czekam na vinyla. Nie będę jej oceniać ze słabej jakości mp3.
Pojawił się ktoś nowy z własnym zdaniem i już został wyzwany od troli. Litości panowie i panie. Już wystarczy, że dano tu komuś bana za użycie zdjęcia w konkursie, tylko ciekawe, że nie wszyscy byli tak samo potraktowani.

_________________

Cóż, taki regulamin Dostał drugą szansę, nie udziela się. Wiadomo w jakim celu się zarejestrował.

Ja tam byłem zachwycony. Dalej jestem.

Tylko zapomniałeś dodać, że nie wszystkim to przeszkadza.

Ludzie, przecież na tym polega ocenianie. Dlaczego niektórym tak ciężko zaakceptować to, że ktoś ma własne zdanie? Jak komuś jakiś fragment przypomina inny to dlaczego ma milczeć? Naturalnie pisze się o takich sprawach. Zaraz się jeszcze okaże, że Mechanix nie jest podobny do The Four Horseman.
Większość ocen jest pozytywnych, a niektórzy uparli się, że 100% użytkowników uważa, że album jest kiepski. Wyluzujcie, nikt nie zrównał z błotem tej płyty. Po prostu nie każdy się nią niezdrowo podnieca.

To nie tak (przynajmniej z mojej strony). Pojawił się ktoś, kto od razu naskoczył na całe forum i nie może zrozumieć, że są ludzie z innym podejściem do Megadeth, a na koniec prosi o wyluzowanie się, podczas gdy on jako jedyny się tak naprawdę spiął. Kto tutaj ma problem z akceptowaniem zdania innych? Uważam, że facet ma coś do powiedzenia (stylem Megakruka mi wręcz zaleciało), ale wszczynanie na samym starcie bezsensownej gównoburzy jest średnio rozsądne.

Jedynym problemem jest to, że pewne osoby nie mogą się pogodzić z faktem, że dla niektórych ten album nie jest tak wspaniały jak większość uważa.

Jestem chyba zmuszony polecić :

Też miałem wrażenie, że po pierwszych przesłuchaniach na prawdę dobrego albumu, za dużo bylo narzekań na tym forum. A jak już czytałem np.: fajny refren ale całość słaba albo że 15s jakiegoś kawałka przypomina jakiś inny utwór albo jak to riff gitarowy grany jest "tylko" na jednej strunie - normalnie masakra.

Gównoburza chyba zakończona i nie ma sensu się nad tym roztrząsać, będzie miał ochotę to będzie się udzielał dalej

Chyba chodzi o to:

Czy mamy to rozumieć w ten sposób, że całość okazała się tak słaba, że przeciętny wcześniej utwór tytułowy zyskał na tle owej całości? Oczywiście żartuję sobie..
Tak czy inaczej dla mnie również jest to ścisła czołówka tej płyty.

Muszę przyznać, że coraz bardziej się do niego przekonuję, szczególnie po drugim refrenie mamy naprawdę świetną część instrumentalną.
W ogóle uważam że zarówno ten kawałek jak i Bullet To The Brain zasługują na bardziej wnikliwą uwagę, bo nie wchodzą od razu i trzeba trochę czasu aby się do nich przekonać.

Zgadzam się w 100%-ach.



Zapewne pijesz do mnie, tylko powiedz mi proszę w którym miejscu ja pisałem coś o "graniu tylko na jednej strunie"?

A tego zarzutu przyznam szczerze nie bardzo potrafię zrozumieć. Przecież utwór muzyczny składa się z wielu elementów: mamy zwrotki, refreny, przejścia, są riffy, melodie, solówki itp. itd. Dlaczego niby tych wszystkich części składowych nie można oceniać osobno i osobno się do nich ustosunkowywać? No kurde, czy nie może być tak, że przykładowo zwrotka mi się podoba a refren już nie ?? A jeśli tak jest, to dlaczego niby nie miałbym o tym napisać ??

Jak wyżej, zresztą w większości przypadków wskazywanie tego typu podobieństw było zwykłym stwierdzeniem faktu, ciekawostką itp, a nie od razu jakimś wielkim zarzutem. A nawet gdyby to był rzeczywiście zarzut, to co z tego?? Dlaczego ktoś obojętnie musi przechodzić obok tego, że Rudy po raz kolejny gra to samo/podobnie albo wręcz dopuszcza się autoplagiatu (np. wspomniany wcześniej przeze mnie stary patent z This Was My Life w Post Amercian World). A tłumaczenie tego wszystkiego tekstami w rodzaju "Megadeth nagrał już 15 albumów", i ciężko jest wymyśleć coś nowego i zawsze będą jakieś podobieństwa - uważam po prostu za śmieszne! Albo ma się coś nowego do zaproponowania albo może lepiej sobie czasem odpuścić ?

Z tym się akurat zgadam, że co niektórych trochę niepotrzebnie poniosło.

Witam wszystkich. Nowy album to zawsze dobry powód żeby się trochę uaktywnić w dyskusji, więc też dorzucę swoje trzy grosze.
Można śmiało powiedzieć, że na Dystopię czekałem z podeskscytowaniem porównywalnym do premiery ostatniej części terminatora, czyli 'pewnie będzie kompletna kupa, ale posłucham w imie zasad'. Ani Fatal Illusion ani Threat is Real nie zmieniły za bardzo tego nastawienia - wydały mi się poprawne, ale bez ikry. Natomiast po przesłuchaniu tytułowego kawałka coś drgnęło, Dystopia bardzo mi się wkręciła, do tego stopnia jak kiedyś Kick The Chair - tzn potrafiłem słuchać jednego kawałka kilka godzin w kółko. Od tego momentu rzeczywiśce zacząłem wyczekiwać całego albumu.
Na dzień dzisiejszy, przesłuchałem kilka-kilkanaście razy wycieku i właśnie słucham CD kupionego wczoraj w empiku. W skrócie muszę powiedzieć jedno - dla mnie ta płyta jest dużym pozytywnym zaskoczeniem, co może nie było wielką sztuką po tym jakie wrażenie po sobie zostawiły 13 i Super Collider, ale nawet pomijając otoczenie w jakim ujrzała światło dzienne - zajebiście mi się jej słucha - takiego efektu 'wow' nie miałem od TSFH. Cały album wreszcie ma klimat (zresztą już sama okładka całkiem fajnie ten klimat oddaje), jest dopracowany a kawałki są dość urozmaicone. Dla mnie ta płyta to trochę połączenie mrocznego (i również cenionego przeze mnie) TWNAH z melodyjnym TSFH.

A teraz po kolei.
Threat is Real - początkowo w tym kawału najbardziej podobało mi się orientalne intro. Po iluś przesłuchaniach, szczególnie w kontekście całej płyty wkręcił się cały - zdecydowanie bardzo fajny energiczny otwieracz.
Dystopia - kawałek szybki i melodyjny - jak napisałem wcześniej w pojedynke zmienił moje nastawienie i podejście do albumu. Świetny wybór na singiel promujący płyty - z jednej strony wpada w ucho z drugiej nie brakuje w nim stylu i charakteru Megadeth. Do tego kawałek świetnie rozwija się w końcówce dolewając oliwy do ognia
Fatal Illusion - jako pierwszy ujrzał światło dzienne i poczatkowo przeszedłem obok niego zupełnie obojętnie, ale podobnie jak Threat Is Real w kontekście całego albumu ryje czachę. Znowu intro z basową solówką, poktórej utwór zaczyna się mocno rozkręcać budząc we mnie skojarzenia z pierwszymi dwoma płytami - Killing is My Business i Peace Sells.
Death From Within - Ogólnie bardzo porządny energiczny kawałek z fajną solówką w środku i nachodzącymy na siebie partiami wokalnymi. Trochę nie potrzebny tekst 'Death From Within' powtarzany w finale.
Bullet to the Brain - Akustyczne intro rozpoczyna ciężki nieco wolniejszy kawałek - takie utwory porównuję do czołgu rozjeżdzającego wszystko na swojej drodze. W środku na uwagę zasługuje bardzo przyjemna, z początku trochę bluesowa solówka.
Post American World - Mroczny kawałek, bardzo w stylu TWNAH. Refren potrafi mocno zapaść w pamięci, a na wyróżnienie zasługują również udane solówki
Poisonous Shadows - Obok tytułowego, główny kandydat do numeru 1 na tej płycie. Intro trochę przypomina mi wstęp do Wasted Years Ironów - a szczególnie akustycznego coveru. W tle dużo różnych instrumentów nakręcających klimat kawałka. Cały utwór wolny i melodyjny, prawie balladowy, ale z pazurem. Na koniec outro na pianinie nasuwające skojarzenia z Dream Theater. Czegoś takiego jeszcze u Megadeth nie było!
Conquer or Die - Świetny instrumentalny kawałek rozpoczynający się akustycznym wstępem. Potem wchodzą typowe instrumenty i popisowe solówki. Cały utwór stanowi doskonały wstęp dla
Lying in State - wstęp przypominający Blackmail the Universe. Sam kawałek w całości to kawałek dobrego heavy metalu - osobiście kojarzy mi się miejścami z Helloween z Dark Ride, tylko ostrzejszy i w Megadethowym stylu.
Emperor - dla mnie ten kawałek do tej płyty zupełnie nie pasuje - taki trochę a la FFF - w sumie dobry kawałek i na Cryptic Writings by się sprawdził, ale tu niekoniecznie
Foreign Policy - najsłabszy punkt całej płyty, chociaż z każdym przesłuchaniem trafia do mnie coraz bardziej. Mimo to wolałbym coś innego niż uzdatnianie słabego kawałka słabej kapeli.

Bonusy przesłuchałem na razie ledwie kilka razy, więc moje zdanie może się jeszcze wyrobić
Me Hate You - spokojnie mógłby trafić na regularną płytę zamiast Foreign Policy.
Melt The Ice Away - Całkiem niezły cover, chociaż sprawia wrażenie, że nie został do końca dopracowany. Trochę też nie pasuje do płyty, wiec nie dziwi mnie że został jedynie bonusem
Look Who's Talking - kawałek który w specjalnej edycji płyty oddziela Poisonous Shadows od Conquer or Die. Gadany zwrotki w stylu TWNAH i melodyjny refren. Widziałem wiele głosów które ten kawałek (podobnie z resztą jak pozostałe bousy), jak dla mnie nie ustępuje jednak niczym regularnym kawałkom z Dystopii. Szczególnie podoba mi się riff w refrenach oraz solówki
Last Dying Wish - Znowu troche gadany kawałek - ale tym razem w stylu Endgame. Trochę nieprzekonujący refren, ale pod względem gitarowym jest bardzo dobrze.

Podsumowując wreszcie Dave porządnie śpiewa - zapewne spora w tym rola Autotune - ale na ostatnich płytach nawet tego brakowało. Charakterystyczną cecha płyty jest to, że większość utworów rozpoczyna intro - mi osobiście bardzo to pasuje tym bardziej że w tych intrach słychać sporo eksperymentów i urozmaicenia. Do tego sporo akustycznych wstawek w środku utworów, i różnych ciekawych motywów w tle. Przed rozpoczęciem prac nad płytą Dave musiał znaleźć nowego gitarzyste i perkusistę - myślę że Dystopia sprawia, że za poprzednimi nikt już nie tęskni. Szczególnie pod względem solówek mamy tu jakość jakiej od TSFH w Megadeth brakowało.

Finalny werdykt - zdecydowanie najlepsza płyta Dave'a od TSFH i (choć może jeszcze nie ochłonąłem) niewiele TSFH ustępująca, a na pewno równiejsza. Dla przypomnienia TSFH stawiam w pierwszej trójce płyt Dave'a

Widząc sporo chłodnych opinii, zastanawiam się czy coś mi na głowe nie padło na głowę, ale co ja poradzę, że mi się Dystopia podoba
9/10

Nie wnikałem jeszcze w tekst tego kawałka, ale jeśli to prawda to może jeszcze polubię The Emperor

Może to nazbyt odważne porównanie, ale ta długo wybrzmiewająca gitara i wyłaniające się spod niej delikatne pianino może ciutek przywołać na myśl końcówkę Space-Dye Vest

całkiem fajny ten japoniec
mogli go dać na płyte zamiast coveru

widze że małe zamieszanko na forum
Burzum ja dalej jestem zdania że Endgame to słaba płyta i nic na to nie poradze

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

Nie jest źle, da się tego słuchać, ciut bardziej radyjkiem zaleciało niż się tego spodziewałem, ale to i tak nie sprawi, że bardziej polubię te pierwsze wypuszczone utwory. Jak na razie Bullet To The Brain najbardziej przypadł mi do gustu. Może byłoby inaczej gdyby któryś z "mocniejszych" utworów nie powodował u mnie wrażenia deja vu.

Dzięki burzun za miłe słowo. Ja się absolutnie nie martwię. Ba, nawet się trochę spodziewałem lekkiego sponiewierania za zakłócenie atmosfery i puszczenie bąka. Są takie momenty gdy trzeba się wtrącić

Ostatni sprawiedliwy się kuźwa znalazł

_________________