Megadeth Info Forum

Jasne, jednak w moim odczuciu przesadzona A to jak ujął zdanie z "każdym sznującym się fanem..." nie było właściwe, nie chce rostrząsać tego "co autor miał na myśli". Można się po prostu poczuć lekko urażonym. Choć jeśli ktoś jest naprawdę szanującym się fanem, to ma gdzieś tego typu określenia..."tak jak i ja"

Nie tłumaczyłbym tego kryzysem. Zespół wiedział, co robi. Zmienili styl grania na lżejszy celowo, by zrobić jeszcze większą kase, pozyskać nowych fanów itd., co było chyba nawet wielokrotnie opisywane. Zrobili płytę z muzyką, na którą był wtedy m.in. popyt, a i tak się przejechali, chociaż 10 miejsce na billbordzie i platyna w roku wydania to sukces.

Ja po części zgadzam z Yer Blue - tzn an CW jest dla mnie więcej thrashu niż na Y. Riffy są bardziej poszarpane i nie takie wygładzone (z wyjątkiem oczywiście wspomnianych gdzieś tam Secret Place czy I'll Get Even). Z tym, że gdzieś chyba na etapie produkcji zostało to złagodzone i dlatego Y brzmi dużo ciężej

Uważam, że to nie jest kwestia brzmienia samego, tylko tego, że utworu z Y są same w sobie cięższe. Nie chodzi też o to, ile gdzie jest thrashu, bo np. na CTE też jest go jak na lekarstwo.
Dało się zauważyć, że zespół coraz bardziej schodzi z tonu, co objawilo się właśnie na CW a na Risk osiagnęło szczyt.
A tak jeszcze propos wpływu masowości. Samo złagodzenie loga już o czymś świadczy. Okładka również nie wzbudza "kontrowersji", w ogóle jest nijaka. Utworki nadające się do radia i robione pod takim też kątem. To wszystko świadczy o wpływie różnych ludzi, którzy odpowiednio "pokierowali" zespołem.

ale walka

zgodzę się ztymi co uważają CW za cięższą płytę od Y aczkolwiek mniej równą, jednak ta nierówność nie przeszkadza mi w zupełości jak najlepiej ją odbierać, może właśnie przez tą nierówność bardzo ją lubię i nie ma dla mnie zwycięskiej między CW a Y, takie wałki jak Use The Man, Sin(na niego poszedł głos, końcówka jest po prostu niesamowita!!), Mastermind, The Disintegrators, oraz 3 ostatnie to dla mnie powrót do ciężkiego brzmienia lecz w takiej łagodniejszej oprawie, nie gardzę też tymi lżejszymi, I'll Get Even jest bombowy (choć nie lubię ballad) i dla mnie jest lepszy od ATLM z Y, ogólnie ta płyta prawie nie ma dla mnie słabych punktów, mogłaby być ciut cięższa, agresywniejsza w brzmieniu.. ocena 9/10

przecież na obu thrashu nie ma bo lekkie uthrashowienie jakiegoś numeru nie czyni go z miejsca thrashowym



tak, rzeczywiście produkcja miała tu znaczenie

prawda jest taka - od CTE do RISK mamy stopniowe, acz systematyczne łagodzenie oblicza grupy

No właśnie, co wielokrotnie zaznaczałem Sam Dave przyznał, że na CW poszli jeszcze dalej.

Mnie chodzi głównie o to, że CW jest "spaczona" nadmiernym wpływem "osób trzecich". Począwszy od okładki i logo, poprzez produkcję kończąc na ewidentnie popo-rockowych utworach. Są cięższe momenty, owszem, ale te pozostałe "przesłodzone" herbatki obniżają jej loty.
Powiedziałbym, że Y ma więcej "godności" w sobie

Hehe!
Naprawdę super powiedziane

no to chyba stawiasz wszystkim piwo! - faktycznie udało Ci się to powiedzonko!!

chyba lepiej pasuje "wiarygodność" niż "godność" ale to tylko mała sugestia

w każdym razie to ostatnia płyta która była napisana zespołowo czego nieco brakowała na nastepnych, można powiedzieć ze na Y skończył sie Megadeth a zaczął tyran Dave Mustaine (+ osoby trzecie na CW i Risk)

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

Ech Żułek, zawsze musisz wepchnąc to swoje ostatnie słowo
Określenie mateusza jest bardzo trafne i ciekawie sforułowane, bo w ma w sobie coś z metafory, którą wszyscy w mig kumają i wiedzą o co biega

nic nie mówiłem przecież ze jest inaczej ale fakt musze miec ostatnie słowo

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

W tych 4 punktach zgadzam sie z Toba absolutnie!!
Ciesze sie, że uważasz CW za cięższa od Y, to takie oczywiste

Sin to także my favorite. Końcówka jest prosta ale masakrująca, ładunek agresji i emocji sięga zenitu

Rozumiem, że napisałąs to z przumreżeniem oka
Bo przecież She Wolf jest mocno thrashowy, a The Disintegrators czy FFF sa na swój sposób ekstremalne, mozna lubic badz nie, ale to dośc oczywiste nawiazanie do Liar czy tytułowego nagrania z pierwszej płyty, nic tam nie jest lekkie. Thrash to również szybkośc, może nawet przede wszystkim...

Z Mrozakiem i Szczepanem zgadzam sie prawie w pełni, reszta gada dla mnie po Chińsku.
Bardzo trafne okreslenie Mateuszu - tylko ja to widze tak, że CW ma wiecej godnosci od Y, jest jakby to powioedziec - taka bardziej wiarygodna.

ten cytat jest ewidentnie po chinsku

i ziutek nie pisz posta pod postem tylko "edytuj posty"

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

Sarkazm czy ironia ?

Wybaczcie, ale dla mnie o ciężkości płyty nie zadecydują nigdy 3 bądź 4 "wagowe" kawałki, skoro reszta to pop. Y jest jest niemalże w 100% heavy. To co z tego, że nie ma na niej thrashu, ale na CTE też go nie ma. Nawet gdyby na CW były 2 utwory death metalowe, to i tak na tle równej, czysto heavy metalowej Youthanasi byłaby tym czym jest

Wiesz, wydaje mi sie, że muzyka zawarta na CW była w 97 roku brzmiała bardzo archaicznie. Prawie wszyscy kombinowali wtedy z brzmeniem (Slayer), filtrowali z rapem (Anthrax)badz łagodnieli (Metallika). Megadeth poszedł na przekór modom, nagrał płyte w starym metalowym stylu. Pamiętam nawet w recenzjach tej płyty w 97 roku mówiono, że CW dość mocno zajeżdza metalem z lat 80-tych.
A tego czy grali łagodniej od Youthanasii nie rozstrzygniemy bo bedziemy sie upierac przy zwoim. Z tego co mi wiadomo krytycy zjechali totoalnie Y w chwili wydania za brak agresji, a tego krytycy na pewno juz nie wytkneli CW po jej ukazaniu sie.
10 miejsce na liscie billboardu w 97 roku to megasukces moim zdaniem, w 94 CW podejrzewam byłby w pierwszej trójce. Wtedy metal był na topie, w 97 mało kto grał klasyczny metal.

Metallica według mnie grała na poziomie ciężkośc Megadeth wtedy, jak nie ciężej...
Szkoda, że sam Dave tak nie uważa

Nie no, tylko sparafrazowałem Twoja opinie.
Wiesz dlaczego CW jest dla mnie wiarygodna, bo ma w sobie wiekszy ładunek agresji, jakkolwiek brzmeiniowo ulega Youthanasii.
Y jest wyprodukaowna cacy, świetnie brzmi ale w metalu liczą sie emocje, a tych dostarcza mi dużo wiecej CW.



Acha, to w takim razie Trust, Mastermind, Sin i Vortex to jest pop. Moim skromnym zdaniem jest to klasyczny metal.
Youthanasia 100% heavy...z tym rozprawie sie we włąsciwym watku

Zułku, z tym po Chińsku to był czysty żart
Chodzi o to, że wszystko co mówicie jest dla mnie nie zrozumiałe, jak choćby to, że oprócz 4 kawałków CW to jest pop....

PEACE

nie pop tylko rock jesli juz

a 10 miejsce na listach nic nie znaczy, Oasis było wyżej
moda sie zmianiała a rudy w niektórych momentach poszedł za radą managera i poszedł za modą (na Risk masz szczyt), to ze na płycie są 2-3 nieco cieższe kawałki nie ma wiekszego znaczenia odnośnie całej płyty

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

Nie chodzi o brzmienie już. Ale dla mnie album, na którym będzie śmierdziało wręcz wpływami zespołów pokroju Bon Jovi jest pewnego rodzaju poniżeniem.
Tutaj to znowu oczywiście kwestia indywidualnego podejścia.

Nie zawężaj akurat do tych utworów, choć Trust uznałbym za typowo rockowy utwór.
To użycie oznaczenia "pop" były taką parabolą

Tak jak pisałem, to wyolbrzmienie oczywiście, przesadzone, ale zwyczajnie przez to, że nasuwają się takie skojarzenia i odnieść można takie wrażenie