Megadeth Info Forum

6 miejsce to byłby wielki sukces dla tej płyty.
Niby te 32 tys. to słabszy wynik od 13, ale jako, że sprzedaz płyt drastrycznie maleje, to lepiej sugerować sie pozycja na liscie. A ta podpowiada, że jest lepiej. O ile dobrze kojarze to tylko CTE i Youthanasia zawędrowały wyżej.



Niesamowicie mnie tym zaskoczyłeś. Zawsze kojarzyłem Cie jako kogoś kto bardzo ceni Cryptica, nawet z koszulką z jej okładką dumnie sie obnosiłeś O ile dobrze pamiętam to na CW nie lubiłeś tylko Vortexa. A teraz takie cos jak SC stawiasz wyżej i to zdecydowanie Czy to kwestia szału na punkcie nowej płyty czy po prostu Cryptica teraz mniej cenisz?

Dla mnie Super Collider troche odbił sie od dna po usłyszeniu bonusów. Obydwa nagrania podwyższają poziom płyty, nawet All I Want, nie wiedziec czemu tak znienawidzone przez wszystkich. Prosty, konkretny, energetyczny kawałek, jakiego album potrzebował. Razem z bonusami płyta ma u mnie naciągane 6/10. Zreszta zawsze te płytę będę oceniał za 13 utworów, a nie za podstawowe 11.

Ostatecznie nie uważam jej za jednoznacznie najgorszą w dyskografii. Na dzień dzisiejszy nie wiem czy na to miano zasługuje UA czy Super Collider. Za kilka miesiecy, jak emocje opadną - będe mogł spojrzec na SC z dystansem i wtedy sprawiedliwie sobie na to pytanie odpowiem. System jednak cenie wyżej, to moge powiedziec juz dzisiaj.

I właśnie dlatego ja się wstrzymałem i pierwszą opinię wyraziłem dopiero 2 tygodnie od pierwszego przesłuchania


Ja się dumnie obnoszę ze wszystkim, co posiada logo Megadeth Żebyśmy się źle nie zrozumieli - ja cenię Cryptica. Są na nim utwory, które uwielbiam. "I'll get even" (dla mnie 10/10 bez dwóch zdań), "She-wolf", "Sin", "FFF" czy "Mastermind" to dla mnie ścisła czołówka utworów Mega. Ale poza nimi jest kilka "potworków" z "Almost Honest" na czele, które mi znacznie średnią tego albumu zaniżają. Na "takim czymś jak SC" jedynym zgrzytem jak na razie jest dla mnie tytułowy. Ale tak jak mówisz - potrzeba kilku miesięcy, dystansu, żeby realna ocena SC się wykrystalizowała. Trzeba dać mu trochę czasu, żeby się "przeżarł" z resztą dyskografii

_________________

Jadąc do Wrocławia, stwierdziłam, że podróż to idealne warunki na spokojne słuchanie, ale Super Collider mnie pokonał - stwierdziłam, że radio jest ciekawsze . Muszę odstawić SC na jakiś czas bo jeszcze bardziej mi się obrzydzi. Tak jak wspominałam wcześniej - album nie robił na mnie żadnego większego wrażenia, ale po wielokrotnym słuchaniu zaczął mnie drażnić..

Czas na moje oceny, nie chce mi się za bardzo rozpisywac, jak ktoś chce wiedzieć czemu oceniłam tak a nie inaczej konkretny kawałek to pytać;). Chociaż wydaje mi się, że żadnego zaskoczenia nie będzie..

Kingmaker - 7 - dla mnie to jeden z najlepszych utworów na płycie. Podoba mi się w nim wokal Rudego. Kawałek wkręcił mi się już na samym początku i podoba mi się coraz bardziej.
Super Collider - 1
Burn! - 2
Built for war - 3 - a mi się to "ooooo" zajebiście podoba
Off the edge - 4
Dance in the rain - 9 - Draimana mogłoby być więcej, pasuje mi tutaj
Beginning of sorrow - 2
The blackest Crow - 6
Forget to remember - no i tutaj pojawia się problem. Bo jako niemegadethowy kawałek jest spoko (właśnie taki dobry kawałek do "obierania ziemniaków" ) . No, ale trzeba oceniać na tle całej twórczości no to dam mu 2
Don't turn your back - 7
Cold Sweat - 8

Szok. Dla mnie akurat jedyny słabszy moment płyty



Nareszcie ktoś docenia ten znakomity utwór.


Boszzz, znowu ktoś zachwala tę straszliwą kaszanę


Dobra, ja już mogę podać ostateczne - jak mi się wydaje - oceny:

Kingmaker - 9 - klasyk.

Super Collider - 4 - już nie słucham ale kibicuje mu na LP III.

Burn! - 6 - coraz bardziej mi się podoba. Uwielbiam w nim te zwodnicze zakończenie, po którym utwór ciągnie dalej. Super moment.

Built For War - 6 - te ooo oooo ostatecznie daje rade ale byłoby znacznie lepiej gdyby Rudy zaspiewał go młodszym głosem niż prawie dziadowskim. Poza tym gitara grajaca unisowno z tym zaśpiewem powinna byc grana głośniej.

Off The Edge - 3 - szczerze to już nawet nie słucham.

Dance In The Rain - 7 - musze przyznać, że praktycznie od czasu pierwszego przesłuchania utwór nawet nie drnął w mojej ocenie. Podczas gdy większosć pozostałych trochę po czasie zyskała na wartości. Uwielbiam wstęp gdy Rudy recytuje, wspaniałe są zwrotki - jest jakieś takie napięcie. Refreny są ciutke słabsze, jakieś takie odrobinkę przesłodzone moim zdaniem. Nadal nie podobają mi sie partie solowe przed przyśpieszeniem - są totalnie bez wyrazu. Wymęczone bylce co. A przyśpieszenie nadal budzi we mnie mieszane uczucia: nie polubię tego drugiego wokalu chociaż ogólnie zakończenie jest OK. Podsumowując: w życiu nie zachwalałbym tego nagrania jak czynią to fani

Beginning Of Sorrow - 8 - a to skubaństwo z każdym przesłuchaniem podoba mi się bardziej! Po któryms przesłuchaniu wszystko bardzo mi tutaj pasuje. Świetny klimat.

The Blackest Crow - 7 - także tendencja zwyżkowa. Na pewno ten utwór pozostawi po sobie jakieś wspomnienie.

Forget To Remember - 4. Naprawdę piekny refren. Jeśli mam być szczery to jest bardzo w stylu refrenu Dance In The Rain jak dla mnie. Tyle, że tutaj jest to jego jedyny atut.

Don't Turn Your Back... - 7. No wkecił mi się. Refren jest MOCARNY!

Cold Sweat - 3.

All I Want - 5. Może jednak wczoraj przesadziłem. Ten utwór jednak zaniża poziom płyty.

A House Divided - 8. Prawie rewelacja. Od około 2 minuty, gdy utwór przyśpiesza jest nawet 9/10. Numer tchnie świeżością! Pod względem brzmenia ale tez konstrukcji. Mateusz, prosze Cię, daj mu szanse!

Ostatecznie mamy 6, kurde jednak aż SZEŚĆ bardzo udanych utworów. Dobra, w kontekście dorobku zespołu nie sa to jakoś znaczące utwory, ale wszystkie 6 nawet sobie cenie. Z drugiej strony 5 nagrań, które chyba pójdą w totalne zapomnienie. A między nimi są 2, które nie wiem do jakieś kategorii wrzucić (Burn oraz Built For War) - na zasadzie można posłuchać.

Za całość 6/10 jak nic.

Hehe Nigdy w życiu. Wstęp powoduje już u mnie wymioty. Mam wrażenie jakby zaczynał się jakiś podrasowany gitarą kawałek disco z lat 80. To przyspieszenie w środku też go nie ratuję w moich uszach.
Utwór jest zróżnicowany, ale to nie wystarcza. Brakuje jakichś porywających riffów. Zwyczajnie, nie zwala mnie z nóg, a wręcz przygnębia. Nagranie musi we mnie wzbudzić pozytywne emocje. Muszę się ocknąć i powiedzieć "to jest genialne", krzyknąć "łał!", a tutaj wszystko nacechowane jest w moim odczuciu jakąś bezgraniczną przeciętnością, podobnie jak cała płyta. Do tego jeszcze Mustaine, który stara się śpiewać to wszystko aż zbyt przebojowo, czując się chyba przy tym jakby był jakimś zajebistym wokalistą.

Piotr, wiesz, że Megadeth i Black Sabbath to dla mnie najważniejsze zespoły, ale z drugiej strony podchodzę do ich twórczości bardzo krytycznie, co widać po rankingu choćby.
Strasznie się zawiodłem na tym albumie i nie mam zamiaru na siłę szukać pozytywów, gdzie ich nie ma. Ta płyta jest dla mnie wręcz nieszczera. Twór zrobiony na siłę i za szybko.
Mając w pamięci ocierający się o ideał Endgame, który powstał przecież tak niedawno, nie jestem w stanie zaakceptować tego czegoś, co wydali teraz.
Nie mam też zamiaru spoglądać na ten krążek na zasadzie "gdyby to był inny zespół, to nawet fajna muza". Nie jest to niestety inny zespół - jest to Megadeth i idiotyzmem jest wyobrażanie sobie, że to przykładowo Aerosmith i wystawianie ocen.

Przewałkowałem SC już ze 30 razy i dalej pamiętam tylko DITR, DTYB, TBC i CS, który jest przecież coverem.

Z tego co pamiętam słuchałeś go 2 razy, jeden po drugim. Wybacz ale możesz przez to miec mylne pojecie o jego wartosci. Nie mówie, żebys zaraz pokochał ten numer, po prostu daj mu szansę.
Ja przykładowo po kilku przesłuchaniach nie mogłem zdzierżyć refrenu Begining Of Sorrow. Ale kolejne przesłuchania dały zupełnie odwrotny obraz jego wartosci. Albo sytuacja z God Is Dead - z początku potworna nuda, po czasie - jakaś hipniza niemalże. No i Twoja sytuacja z Zeitgeist - sam się nawet przyznałeś do przedwczesnych wyroków.

Na tym polega odkrywanie muzyki. A A House Divided nie jest utworem jednoznacznym.

Wiele się zmieniło. Czasem puszczę z YT. W zasadzie za każdym razem gdy jest przez kogoś chwalony. Chciałbym zrozumieć ten zachwyt, ale nie potrafię. Uwierz.

Piotr, ja wiem na czym polega odkrywanie muzyki i każdy na pewno ma na to jakiś swój indywidualny sposób. Naprawdę nie musisz dawać mi wskazówek jak to się robi

Nie ma cienia szansy żebym polubił AHD. Wszystko mnie w nim po prostu irytuje.

A to przepraszam Myślałem, że słuchałes tylko 2 razy, raz po raz, bez odczekania, bez ponownego odsłuchu.
Skoro nic to nie zmieniło to trudno

Jakby ktoś jeszcze tego countdowna z pomony nie słuchał to tu jest link.
http://www.youtube.com/watch?v=12eVb6nhOoE

Ja dobrze słyszę? pół tonu w dół? ktos poszedł po rozum do głowy

Otóż to, tutaj trafiłeś w sedno!

A ja tu słyszę, że aż cały ton w dół - ta wersja jest w g-moll (oryginał w a-moll).

Tak się zastanawiam, jak można mówić, że coś jest megadethowe, a coś nie? Że coś jest w stylu zespołu a coś nie? Mi by było ciężko wydawać takie osądy o zespole, który nagrał "RIP", "Youthanasię" i "Risk"

_________________

hehe, racja racja:) Mimo to odbieram ten kawałek w jakiejś zupełnie innej kategorii . Cały album to jakieś dziwadło, więc zaczełam sobie tworzyć własne "podgatunki" i inne takie

Dlatego ja oceniam zawsze albumy jako albumy a nie jako twór zespołu "a" albo "b". : P

_________________
hyhy : P

Nie chcę mi się zaczynać jakichś potyczek czy coś, ale wydaje mi się, że ciężko jest oceniać album nie odnosząc się do przeszłości danej kapeli. Według mnie to jest trochę usprawiedliwianie ewentualnych kiepskich dokonań. Jak Megadeth nagra album ala Nickleback, to nie bierzemy pod uwagę tego, że kiedyś nagrali przykładowo RIP? Nie wiem, mam sobie wyobrazić, że SC nagrał inny zespół ? Wydaje mi się, że jest to doskonała konfrontacja, która pokazuje czym był kiedyś ten zespół, a czym może się stać. Nie jestem w stanie przymknąć oka na tak duże wahania (zmiany jakie zaszły przykładowo od genialnych Endgame i TSHF - choć oczywiście nie każdy się zgodzi), stąd też nigdy nie przepadałem za CW czy Risk. Oczywiście zaraz ktoś napisze, że takie metamorfozy zaszły choćby między RIP a CTE/Y, jednak nie muszę chyba przypominać gdzie te 2 albumy znajdują się w rankingach - o czymś to świadczy (zmiany na poziomie są akceptowane). Nie wymagam oczywiście od nich by zamknęli się wyłącznie w thrashu itd., ale pewne granice są. Każdy wyznacza je sobie indywidualnie.
Sam ranking dał mi dużo do myślenia i nauczył by nie oceniać w pełni (celowo "w pełni", bo jednak troszkę inaczej ocenia się nie na tle rankingu, ale bez skrajności!) albumów właśnie jako albumów, a przez pryzmat całokształtu dokonań. Za chwilę się okażę, że nagrają drugi Risk (choć SC już jest dla mnie gorszy) i co, mam udać, że nic się nie stało? Potraktować to jako formę eksperymentu i oszukiwać samego siebie? Przecież nie będę co chwilę tworzył jakichś nowych kategorii, tylko po to by nie obrazić swojego ukochanego zespołu. Dla mnie to nie do przyjęcia.
Kurde, przecież nie można sobie zrobić lewatywy pamięci i zapomnieć o tym, jakie świetne rzeczy nagrywali kiedyś Panowie z Megadeth.

wredne chłopy, ja wiem lepiej po swojemu

A tak serio- dlatego, mimo jakiegoś mojego widzimisię na tle całej twórczości oceniłam utwór na 2:)

i mamy oficialne cyferki



czyli miejsce się zgadza, najwyższe od czasów Y, w obliczeniach pomylili sie o 3 tysiączki

do tego ciekawostka

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

Skoro SC sprzedał się tak dobrze to nic nie stoi na przeszkodzie by Rudy i jego pomocnicy nagrali Risko podobny album

_________________
"Nie ma geniuszu bez ziarna szaleństwa."

Dobrze się nie sprzedał, bo każdy poprzedni sprzedał się lepiej. Tu już wchodzi w grę kwestia tego typu, że ludzie przestali płyty kupować i widać jak niewiele potrzeba by zadebiutować na 6 miejscu.

brawa dla tego Pana.