Megadeth Info Forum

Dokładnie, ten sam problem i ten sam głos Uwielbiam też kawałek tytułowy. Jest taki... dziwny Ani to przebojowe, ani wpadające w ucho, a jak się wsłuchasz to szczęka opada, przynajmniej w moim przypadku.

Addicted to Chaos najlepsze Jedyny utwór który lekko odstaje to wg. mnie Black Curtains ale płytkę spokojnie bym ocenił na 8/10 :]

Numer 1 Reckoning Day. Dla mnie najlepszy numer na płycie. Widze, że Addicted to Chaos wygrywa. Dla mnie jest ok ale słysząc to w wykonaniu Megadeth po prostu mi nie pasuje. Za wolne, za nudne. To nie jest Megadeth jaki uwielbiam z wczesniejszych albumów.

Poza Reckoning Day lubie Victory-fajny, mocny kawałek, ma ten urok, podobnie jak Reckoning Day. Te 2 kawałki brzmią fantastycznie w porównaniu do np. banalnego Elysian Fields czy Train of consequences, którego zwyczajnie nie toleruje. Riff jest tak masakrycznie do dupy, że trudno uwierzyć.

Mocnym atutem płyty jest perkusja. Dobrze sie słucha, komponuje sie w całość niemal idealnie.
Wokal to już cos nowego np. w tytułowym wokal zupelnie mi nie pasuje ale słychać, że Dave daje z siebie wszystko i szczerze nie widze go na żywo śpiewającego takie Victory czy Youthanasie.

Ciężko sie przyczepić do produkcji. Album jest średnio dobry ale nie trafia do mnie.
Gdybym miał uprościć o byłoby tak:

Reckoning Day- 8/10
train of consequences- 3/10 ( solo ratuje )
addicted to chaos- 5/10
a tout le monde-7/10 ( przeciętna balladka miła dla ucha)
elysian field-4/10
the killing road- 5/10 riff otwierający to jakiś mocno nieudany jam
blood of heroes- fajne solo 6/10
family tree- 3/10
youthanasia- 7/10
i though knew it all-4/10
black curtains-5/10
Victory-8/10 riff przy którym aż skakać sie chce nie to co pozostałe kawałki. solo miód!

W albumie brakuje emocji, techniki, POMYSŁU (jakby na siłe pisali tyle kawałków), i melodyjności chociaz dla niektórych jest w niej dużo to dla mnie jest nieudana.
Okłada niesamowita, fakt jak ktos juz zauwazyl wyjątkowa i chyba najlepsza

ps porównując do całości dyskografii to album znajdzie sie za RIP, CTE, Peace Sells, KIMB, Endgame, UA, System
ps2 nie pamiętam jak w całościowym rankingu typowałem. być moze dałem lepsze oceny niż tutaj czasem zmieniają mi sie sympatie

A w czyim innym wykonaniu Ci pasuje?

O kurde, dla mnie riff to najmocniejszy punkt tego kawałka.

A widzisz, bardzo wiele osób zarzuca tej płycie, że jest właśnie aż za bardzo melodyjna.
Co to braku emocji, to kompletnie nie mogę się zgodzić.

Noo, bardzo Ci się musiały te sympatie zmienić Przykładowo takiemu zbesztanemu Elysian Fields dałeś 9, a Twoja średnia dla całej Y to równe 7.

Ja się mogę zgodzić co do Reckoning Day, też jest dla mnie najlepszym utworem na płycie. Ale co do reszty to nasze zdania się całkowicie rozmijają. Np jednym z najlepszych utworów jest dla mnie Family Tree. Ten kawałek powala mnie swoim klimatem, tekstem i przede wszystkim emocjami. Jeśli miałbym wybrać najsłabszy, to byłby to Train, ale nie znaczy, że uważam go za zły utwór. Cały album trzyma wysoki poziom.

_________________

Dobra, muszę zmienić oceny tego albumu, chociaż moja opinia jest 4 posty stąd to ją zmieniam

Reckoning Day- 5/10 dłuży się i dosyć powtarzalny, fajna spokojna część w środku, sam utwór nic specjalnego
train of consequences- 6/10 lubię refren no i solo
addicted to chaos- 8/10 wciąż mój ulubiony kawałek
a tout le monde- 8/10 highlight albumu bez wątpienia, ale nie lubię tej harmonicznej końcówki
elysian field- 3/10 nie trawię
the killing road- 6/10 koszmarne, płaskie brzmienie, ale dodałem 2 punkciki za solówkę, która jest w topce Marty'ego
blood of heroes- 5/10 nie podchodzi mi za bardzo.
family tree- 3/10 no jak słyszę początek to od razu skipuje na moim odtwarzaczu.
youthanasia- 7/10 powtarzalny ale dobry i mocny utwór
i though knew it all- 4/10 słodkie aż do porzygu
black curtains- 4/10 nic ciekawego
Victory-7+/10 świetny pomysł, kozackie solówki, ale na 8 nie zasługuje

Średnia arytmetyczna to 5,6/10, a więc moja nowa końcowa ocena to 6/10 Wystawiając wcześniejszą byłem chyba pijany

Jonas Brothers? Him? Rzecz w tym, że dla mnie Megadeth to kwintesencja szybkiego thrashu a Y zupelnie do tego nie pasuje. ( dobra jestem twardogłowy )




Inaczej się ocenia całą dyskografie a inaczej szczegołowo album, to jeden fakt a drugi to rzeczywiscie taki, że sympatie się zmieniają.

Są klasyki i są przeciętniaki. przeciętniakiem jest Youthanasia. Klasykiem jest RIP, Master, Painkiller, Paranoid, Season in the abyss, Ace of spades i pewnie pare innych. zresztą Y nic nie wnosi do historii metalu. Może sie podobac lub nie. mi się srednio podoba i tyle

jak się was niektórych czyta to się nóż w kieszeni otwiera
ostatnio sobie akurat słuchałem tej płyty, sprawdzić czy przypadkiem gust mi sie nie popsuł jak niektórym powyżej ale na szczeście jest bez zmian
Y to ostatnia zajebista (całościowo) płyta Megadeth przez co troche mi smutno

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

Mój głos na Reckoning Day .Jakoś nie podoba mi się utwór tytułowy i Black Curtains ,płyta nie robi na mnie jakiegoś szału jak poprzedniczka i bardziej podoba mi się demo A Tout Le monde niż wersja originalna po prostu ma świetny klimat

Głos na Addicted to Chaos, chociaż zastanawiałem się jeszcze nad świetnym ''Family Tree''. Ogólnie cała płyta 3ma bardzo dobry poziom, słabszy moment to The Killing Road, I Blood Of Heroes(Kiedyś bardzo lubiłem ).

_________________
Auschwitz, the meaning of pain
The way that I want you to die
Slow death, immense decay
Showers that cleanse you of your life

Family Tree brzmi jak Forget To Remeber a nad nim takiego linczu nie ma. Dziwne

Jak dla mnie i Family Tree i Forget to Remember to dobre kawałki. Oczywiście ze wskazaniem na Family Tree, ale FtR też posłucham

_________________
"Nierówno, ale za to nieczysto!"

Ja lubię i jeden i drugi ale FT ma dla mnie słaby refren. FTR jest lepszy

Ja zdecydowanie bardziej wole FT, ale podobieństwa do FTR mu nie odmówię... a właściwie to Ftr do Ft .

_________________
Auschwitz, the meaning of pain
The way that I want you to die
Slow death, immense decay
Showers that cleanse you of your life

Mała ciekawostka od Juniora na temat tempa utworów z tej płyty... i nie tylko



Za http://heavyrock.eu/blog/megadeth-david ... e-zespolu/

_________________
www.believer.dbv.pl - moja strona o jednym z najlepszych bandów grających progresywny/techniczny thrash
www.crossroads-of-metal.blogspot.com

Głos na Addicted. Uwielbiam tą płytę, jest cudowna, i wiąże się w pewnym sensie z moją przeszłością, za co dodatkowo plusuje. Mój osobisty ranking tej płyty wygląda tak:

Reckoning Day 9
Train Of Consequences 8
Addicted To Chaos
A Tout Le Monde 10
Elysian Fields 7
Blood Of Heroes 8
Family Tree 10
Youthanasia 9
I Thought I Knew It All 9
Black Curtains 8
Victory 9

Czyli mega wysoko, sam nie wiem czy nie zagłosować na ten krążek, w temacie "Ulubiona płyta'' ^^

_________________
Blackout

Przesłuchałem sobie ostatnio tę płytę - kiedyś bardzo ją lubiłem (dzisiaj mam wrażnie album trochę "przesłodzony") na dzień dziesiejszy dla mnie wybitnie wyzróżniają się trzy utwory: Addicted to Chaos, A Tout le Monde i Family Tree.

Zagłosowałam na A Tout Le Monde, bo to w sumie jedyny utwór, jaki lubię na tym albumie Za Youthanasią nie przepadam, gdyż brakuje w tym albumie (według mnie, oczywiście) charakterystycznego w Megadeth powera. W sumie A Tout Le Monde nie jest jakoś specjalnie ostry, ale jest miły, ładny, melancholijny i w niczym mi nie zawadza

_________________
*__*

Youthanasia trzyma jakiś poziom, w miarę solidny ale jest wg mnie płytą, z której nic głębiej nie zapada w pamięć. Gdybym układał moje top 50 numerów Megadeth to załapałyby się 2 utwory: A Tout Le Monde i tytułowy, gdzieś do czwartej lub piątej dziesiątki najwyżej.

Ja tak szczerze się zastanawiam, czy niektórzy piszą o innej płycie niż Youth. Płyta mogłaby się udać, gdyby nie wydał jej Megadeth. Który jest zespołem THRASH metalowym, a nie heavy-pop-rockowym. Jeszcze CTE było do zniesienia, bo miało kilka ciekawych utworów (Skin O'My Teeth czy Foreclosure of a Dream), chociaż Symphony of Destruction przekracza granice banału. A Youthanasia robi to w każdym utworze. A Tout La Monde to typowo poscielówka w stylu NEM. Reckoning Day niby coś tam próbuje zabłysnąć, ale nie jest szczególnie ciekawe. Train of Consenquences mogłoby być dobre, gdyby nie wokal.

A właśnie. Wokal na tej płycie to tragedia. Jakby urwał się z Killing Is My Business.

Kolejna sprawa, perka. Menza nie wytrzymuje porównania z innymi bębniarzami Megaśmierci i ta płyta raczej nie sprawi, że go polubię choć trochę. Nawet Lars Ulrich z Paulem Bostaphem biją go na łeb na szyję.

Właściwie tylko bas jest okej. Gdyby nie on, to dałbym płycie 0,1/10, ale niech mają te 1. Płyta przesłodzona gorzej niż Black Album czy znienawidzone przez większość Loady.