Megadeth Info Forum

Ja jadę
Zna ktoś w ogóle?

znam, nie przepadam, nie jade, dziekuje

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

To chyba jakis prog metyl albo jeszcze gorzej. Taki mi sie toto kojarzy.

Ta, sam jesteś metyl
Źle się Tobie kojarzy, chociaż zresztą Tobie wystarczy, że coś nie powstało w latach 70., żeby mieć już opinie wyrobioną...

Teraz sobie sprawdziłem - pisza rock progrsywny, rock symfoniczny, a nie żaden metyl. Niech Ci bedzie. Ale mi to nie robi roznicy. Wiesz jak jest

nie wiedziałem że z Poznania odpływają transatlantici

wybacz Białko

Heh, tak wiem wiem
Kurcze, szkoda czasem, że jesteś aż tak ortodoksyjny i konserwatywny i masz tak skostniałe zpojrzenie na muzykę. Aż do przesady nawet Ale staram się to oczywiście rozumieć i nie ma co tutaj znowu toczyć jakiś polemik.
Ja tam bardzo lubię Transatlantic - moim zdaniem jednen z niewielu tak fajnych wspołczesnych zespołów grających progresywną muzę.
Wyprzedzając Twoje zarzuty - pewnie że nie jest to nic oryginalnego, przełomowego itp., muza ta jest przesiąknięta duchem klasycznych kapel lat 70. a także Beatlesami, ale moje zdanie też znasz - tak długo mi to nie przeszkadza jak jest to zwyczajnie dobra muzyka, no i oczywiście nie jest też jakąś kalką (patrz Marilliony i inne takie..). Moim gustem nie rządzi po prostu czterocyfrowa liczba przy znaczku "copyright"
A wracając do koncertu, to kto wie - może zagrają cover całego Abbey Road Medley. Kiedyś zagrali to na kilku koncertach i fajnie by było usłyszeć to na żywo. W końcu w oryginalnym wydaniu czegoś takiego niestety już nie uświadczę...

Dla mnie niestety wszystko progresywne dziś jest kalka, tylko, że lepiej brzmi niż w latach 80-tych, wróciło brzmienie starych hammondów itd. Pamietam jak słuchałem płyty Flower Kings wydanej w 2001 chyba roku, była podwojna a jeden numer miał 30 minut. Brzmiało to dobrze, były ciekawe pomysły, utwory były iscie progresywne, ale jednak wole słuchac klasyki niz kopiowania mistrzów. Może nie chodzi o kalke samych melodycznych pomysłow ale to były po prostu wariacje na temat jak kiedyś fajnie grano progres.
Jeśli skończy sie zapas proga w latch 70-tych to być może zaczne słuchac Flower Kings czy Tranatlantic, ale poki jest co odkrywac ze staroci - nowosci nie sa mi do życia potrzebne.



Całe medley? Tzn, że Sun King tez? Kiedyś doszliśmy nawet do wspolnego wniosku, że troche na wyrost do "medley", dlatego obawiam sie, że troche dzwiactwo może wyjśc jak ktoś zacznie to grac na żywo.
W oryginale można byłó uświadczyć esencji czyli You Never ....Golden/Carry/The End made by Paul, teraz już tylko The End, ale zawsze to lepsze od całego medleya z serii "a trybute".

Koncert zdaje sie dziś wiec powodzenia.

Jak 30 minut, to musiała być to płyta z 2002 czyli Unfold The Future.
Powiem Ci, że ja bardzo lubię Flower Kings i z ich tówrczością jestem za pan brat, tylko ten zespół ma dla mnie jedną zasadniczą wadę - ich płyty są za długie i w dodatku nierzadko są to płyty podwójne. Oczywiście w samej długości nie ma nic złego, jeśli płyta jest po brzegi wypełniona wspaniałą muzą. Natomiast bardzo często jest tak, że na ich albumach obok mnóstwa wspaniałych utworów, czy zapierających dech w piersiach momentach, jest też niestety dużo smędzenia i przynudzania.

Całe, tyle że właśnie bez Sun Kinga
W każdym razie w Poznaniu nie grali żadnych coverów.

Jeśli chodzi o koncert to właśnie wróciłem
Muzycy zaserwowali nam porządną dawkę - ponad 3 godz. grania.
Nie wiem czy kogoś to w ogóle zainsteresuje (pewnie nie), ale podam co zagrali:
The Whirlwind (całość), All Of The Above, We All Need Some Light, Duel With The Devil, Bridge Across Forever oraz Stranger In Your Soul.
A po koncercie najbardziej wytrwali (w tym i ja ) załapali się na autografy, fotki i pogadanki z muzykami
Czyli ogólnie udany wypad. Z tym wyjątkiem, że jak to zwylke u mnie bywa, tłukłem się tam sam...

Warto było jesli rozmawiałes z muzykami, fotki, autografy - cholera pozazdrościć. Mi sie nigdy coś takiego z zagranicznym zespołem nie zdarzyło.

Wystarczy po koncercie po prostu poczekać cierpliwie przy bocznym wyjściu aż ekipa w końcu zacznie wychodzić do swoich autobusów

...jesli muzycy nie gwiazduja to pewnie tak. W przypadku zespołow takich jak Budgie czy Transatlantic jest to mozliwe, ale juz dorwanie słodko idacego Mustaine'a jest raczej nie mozliwe.

ogladając fotki na oficialnym forum Megadeth jest możliwe

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

No ale zawsze ktos wygrywa szostke w totka i może sie pochwalic, bo do tej kategorii szczwesćia zalicza sie fotka z Rudym.

Zgadza się. W przypadku większych gwiazd i celebrytów takie swobodne spotkania z fanami są raczej niemożliwe. I nawet nie zawsze wynika to ze złej woli muzyków co z nadgorliwości całej gwardii ochroniarzy.

PS. miałem jeszcze okazje spotkać Pana Kosińskiego, który organizował ten koncert

PS.2



Sorki, że wrócę jeszcze jednak do tego wątku, ale...
Już zdaje się kiedyś pisałem, że dla mnie w latach 70. pomimo niepodważalnego ogromu i bogactwa tamtej muzyki, w gruncie rzeczy wtedy również dzięsiątki albo i setki kapel inspirowało się mistrzami albo ich nawet kopiowało. No chyba nie powiesz mi że każda kapela w latach 70 była tak ultra-oryginalna i przełomowa? Gdyby nie sukcesy tych największych z pewnością w ogóle by wiele innych zespołów nawet nie powstało i nie mam na myśli tylko i wyłącznie zachęcenia sukcesem komercyjnym, bo jak wiadomo ten był dany tylko nielicznym. Część kapel była pod wrażeniem i wpływem np. Genesis, inna cześć inspirowała się Floydami, inna Crimsonami a jeszcze inna była jakąś tam wypadkową stylów tych klasyków. Ale widzę to tak, że tylko i wyłącznie z tego powodu, że wszystkie te kapele działały - że tak powiem - równolegle z innymi w tamtych złotych czasach, to mają teraz zaszczyt zasłużyć na Twoją szczególną uwagę. Gdyby powstały o kilka lat później (nie mówiąć już o czasach dzisiejszych), to byś już pisał cos w stylu "fajne, ale wtórne" albo "fajne, ale spóźnione". Czyli niefajne No ja nie potrafię sobie narzucić takiego aksjomatu.
Zobacz też z jaką lubością pisałeś o Fruupp i o tym jak to bardzo są podobni do Genesis. I to było OK...
I właściwie darowałbym sobie już ten wątek, gdyby nie to, że przeglądałem sobie temat o progu, w którym pisałeś właśnie o Fruupp m.in:

Czyli okazuje się, że jednak można inspirować się mistrzami, czy też nawet ich kopiować i jednocześnie może się to podobać, bo wystarczy że utwory są udane?
Czy chodzi jednak tylko o ten przywilej działalności w pierwszej połowie lat 70.?

Nie chce mi sie juz tego wałkowac



W przypadku Ksiecia o Niebieskich Oczach nie mamy do czynienia z wielka plyta. oceniam ja na 7/10 czy jest po prostu udana. Poziom ten jest osiagalny wsólczenym kapelom. Poznałem ja z rozpedu słuchania Fruuppa, słuchałem jej kilka razy (może 5) i nie sadze bym szybko do niej wrócil, własnie dlatego ,że jest wtórna i przewidywalna jak diabli. Dzisiaj przypuszczam powstaja ciagle tego typu plyty ale wiem, że to bedzie krótka miłośc niestety. Dlatego nie ma co toczyc bojów o kopie dzisiejsze czy sprzed 3 dekad i nie chce faworyzowac żadnej wtórnej muzyki, bo to byłoby bez sensu. A dlaczego tą wtórna plyte Fruup znam a nowści na razie nie chce - bo wole przerobic najpierw lata 70-te i wiem, że jak to sie skończy to nie zostanie mi juz nic wielkiego z proga. Pewnie posłucham cos kilka razy by o tym zapomniec, magnetyzmem, który powoduje, że chce sie wracac do jakiejs plyty jest jej oryginalośc, iność. Trudno by mi było słuchać 200 płyt podobnych do siebie, bez pierwiastka oryginalnosci, chyba bym przetal słuchac muzyki wtedy.
A "Seven Sectres" słuchałem nie przesadzajac ze 150 razy. Tam jest tyle elemntów niespotykanych nigdzie indziej, że po prostu potrzebuje tej świezości i wracam do płyty jak bumerang. I juz mnie nie zaginaj prosze

Gratulacje z możności spokania Twojego radiowego guru

Hehe, ja również. Po prostu rzucił mi się w oczy Twój post o Fruupp i pomyślałem, że jeszcze raz do tego nawiążę

Ee tam, żadne tam Guru
Od śmierci Beksińskiego właściwie innego nie ma jeśli chodzi o tego typu muzę
Dużo bardziej zresztą wolałbym kiedyś poznać Kaczkowskiego - to jest dopiero legenda, mimo że nie zawsze muszę pasjonować się jego audycjami...