Megadeth Info Forum

Jak dla kogo, ale po części masz rację...

Oryginalnej wersji w folii nie dostaniesz nawet na allegro. A używany towar zawsze pozostanie używany. Ocena stanu do rzecz subiektywna. Dla jednego stan będzie bardzo dobry a dla drugiego średni. Dlatego nie do końca widzi mi się kupowanie używanych płyt.

Dokładnie

Albo rybki, albo akwarium. Są ludzie, którzy sprzedają płyty w świetnym stanie bo dbają o nie itp. Kupno używanych CD Megadeth to jedyna droga, by posiadać pierwotne albumy w takiej formie jak chcesz. Jeśli jesteś pedantem, czy kimś w tym rodzaju, to nigdy nie będziesz miał tych wersji, bo będzie Cię drażniło, ze nie ma folii, ze ktoś już ją "rozdziewiczył" itp. A jeśli ma się w dupie coś takiego, to zadasz sobie trud by przyczaić się na CD w dobrym stanie (możesz poprosić przecież sprzedającego o dodatkowe zdjęcia) i kupisz. Płyty i tak się zużywają i wiecznie nie będą "młode"

No faktycznie dobrze sprecyzowałeś swoją wypowiedz.

Dlatego też chwilę zajmie mi znalezienie takiego egzemplarza, który w pełni mnie zadowoli

Nikt nie powiedział że, życie to wieczne kokosy...

Słuchałem fragmentów remasterów PS i Y... Zmienili brzmienie perki, usunęli pogłos... Na PS to strasznie mnie drażni, na Y może być... Wolę jednak oryginalne wydania

_________________
www.believer.dbv.pl - moja strona o jednym z najlepszych bandów grających progresywny/techniczny thrash
www.crossroads-of-metal.blogspot.com

Przynajmniej CD to nie winyle i ile odtwarzacz nie haczy, to nieważne jak płyta jest zjechana i tak brzmi tak samo. A zawsze można zrobić kopię do słuchania

Generalnie nie mam nic przeciwko remasterom, ale jak usłyszałem Rust In Peace to zwątpiłem, bo skopali moje ulubione 2 utwory - Five Magics i Take No Prisoners;/

TNP tak bo chórki są cieniutkie ale czemu Five Magics ?

_________________

Mocarne knury w butach biegają po lesie z połówkami melona na głowach wykrzykując pod adresem maciory jestem chomikiem z azbestu.

Pod koniec utworu jest fragment gdzie Dave śpiewa, a za nim w tle powtarza jakiś facet. W oryginale był super, taki demoniczny, a w remasterze jakby zupełnie ktoś inny, jak ten kolo z utworu Shadow of Death (w tym utworze akurat mi się podoba, ale nie w Five Magics).

z całym szacunkiem dla poprawy jakości utworów, dorzucaniem bonusów, ale jak dla mnie to jest to profanacja, pogwałcenie istniejącego, nietykalnego porządku. naprawde nie rozumie takich zabiegów jak podgłaśnianie jednych ścieżek względem drugich,albo niepotrzebnych wstępów (In my darkest..), czy jakiś dodatkowych gitar (Anarchy).

Kolejny do puli Polać mu!

_________________
Kto nie był buntownikiem za młodu, ten będzie świnią na starość.- J.Piłsudski

Mnie z remasterów najbardziej wkurza Symphony Of Destruction. Wystarczy puścić sobie kilka pierwszych sekund remastera zaraz po wejsciu gitar i za chwile zrobić to samo z wersją np. z Capitol. Od razu idzie poznać o co mi chodzi.

Tia.. Tzn. o ile wstęp do IMDH jeszcze jako tako ujdzie, to w ogóle nie kumam tego wstępu do Sweating Bullets.
Inna też sprawa że kilka wstępów w ogóle wyjebali, jak np. Use The Man czy Insomnia - i nawet słusznie...
A jeśli chodzi jeszcze o IMDH, to najbardziej nie mogę przeboleć kompletnie wyciszonego basu na początku. Jakaś zemsta na Ellefsonie, czy co?

remasterom mówię - NIEEEE!!!

strasznie boli mnie remaster "So far...", niestety - pierwszą wersję mam na skopanej strasznie kasecie i nie najlepiej zgranym Cdrze



być może!

remaster "Youthanasii" ujdzie, ale pierwszą wersję (też tylko Cdr i kaseta) zachowam

więcej remasterów Megadeth "ni mam" i nie chcę mieć

o to to, główny problemy z ,,remasterami'' megadeth polega na tym że w dużej części to są także nowe remixy ( nie mówiąc o ponownym nagraniu niektórych partii) i tu jest pies pogrzebany. większośc ludzi kocha swoje ulubione albumy razem z ich niedoskonałościami ... a wady stają się zaletami. ja tak mam z so far i dla mnie to co zrobił rudy to jest profanacja najgorszy remaster to jednak rip , po prostu
żenua. dla odmiany jest jednak jeden remaster , który nie tylko wolę od oryginału ale dzięki niemu w końcu polubiłem sam album
mowa o cryptic writings. w oryginale ten album po prostu był dla mnie mierny, co to za brzmienie gitar, nawet numery jak vortex, fff, disintegrators. na remasterze dostajemy znacznie więcej metalowego soundu co jednak nie czyni tej płyty metalem - tak jak to rudy między wierszami próbuje wmówić we wkładce

A tam. Wstęp do Use the man jest zajebisty A bonusy to niezły pomysł, trafiają się tam fajne kawałki. Szczególnie te na "Youthanasii" - new world order, absolution... Ale remiksów nie toleruję i unikam jak ognia

_________________

Ja mam kilka remasterów:
Killing Is My Business...And Business Is Good!
Peace Sells...But Who's Buying?
So Far, So Good...So What!

i ze wszystkich jestem zadowolony. Raz, że jakość lepsza, głośniejsze są , trzy - jest zazwyczaj kilka bonusów

Resztę mam w pierwszych wydaniach. W zasadzie o niektóre płyty było/jest bardzo ciężko jeśli chodzi o pierwsze wydawnictwa. Dyskografia jest? Jest (no ok, Endgame jeszcze nie mam i nie słyszałem ). Jak poczuję potrzebę bycia kolekcjonerem, to skompletuję pierwsze wydania co pewnie będzie nie lada wyzwaniem

P.S. Trochę jedno zaprzecza drugiemu, ale mnie rozwala momentami to, co Rudy odpierdala już z tymi coraz to nowszymi wydawnictwami... Są kapele, które nie wydają w ogóle żadnych reedycji, remixów, remasterów itd (podkreślam, że do remasterów nic nie mam ) i żyją... Marketing?