Megadeth Info Forum

Oddałem swój głos na ENDGAME. Tak przy okazji zapytam czy wiadomo kiedy ma nastąpić premiera teledysku do Headcrushera? W internecie znalazłem taki oto kiepskiej jakości filmik nagrany bodajże przez uczestnika tej całej zabawy. Wygląda na to, że będzie to drugie 'Wake Up Dead' video.

http://video.yahoo.com/watch/5645304/14805946

Glena?? Hmm. Dla mnie on tam nic wielkiego, ani zapadającego w pamięć po wsze czasy po sobie nie zostawił...

A ja za to muszę z zaskoczeniem przyznać, że coraz bardziej podoba mi się "The Hardest Part...". Taki dziwny to trochę i inny kawałek (jak na Megadeth nawet oryginalny), ale ma coś w sobie Nawet ta Therionowa krótka wstawka już mi tak nie przeszkadza. Ogólnie na +

Natomiast być może narażę się tutaj wielu forumowiczom, ale bardzo spadają u mnie notowania u 1,320, chociaż w sumie od samego początku jakiegoś mega entuzjazmu też nie było. Przede wszystkim coraz bardziej wkurza mnie ta końcówka. Tak jak wcześniej pisał zdaje się Yer Blue o tej monotoni i ogólnie o nieciekawych solówkach - to mam dokładnie te same odczucia. Ten fragment utworu stał się dla mnie zwyczajnie męczący czy wręcz irytujący i uważam go chyba za najsłabszy moment płyty
/tylko mnie teraz nie banujcie /

Kawałek tytułowy mógłby być nawet najlepszy, gdyby nie brak pomysłu na zakończenie - tak to jakoś odbieram. I nie chodzi mi tutaj nawet o ten fade out, tylko jakoś tak ogólnie...

Z kolei najwyżej u mnie cały czas stoi "How The Story Ends" i właśnie na niego zagłosowałem w ankiecie.
Mam w stosunku do niego tylko takie małe zastrzeżenie (albo raczej niedosyt) trochę podobne do tego, jakie miałem na początku do Head Crushera - a mianowicie ten kawałek miał taki potencjał, tyle ciekawych wątków, żeby śmiało mógł trwać tą minutę, dwie dłużej. (podobnie "Bodies" też się trochę prosi o rozwinicie, a tu ciach i koniec).
Niemniej jednak How The Story Ends to mój zdecydowany faworyt z tej płyty i nie przeszkadza mi nawet "zapożyczona" z When sekwencja trzech akordów (2:55 - 3:15)
W ogóle uważam że ta płyta ma genialne zakończenie w postaci dwóch ostanich kawałków.


P.S.
Zauważcie jak się fajnie rozkładają głosy.
To dowdzi tezie o równym poziomie tej płyty

Podoba mi się The Hardest... Jest na prawdę ciekawy i oryginalny. Podoba mi się to Poza tym płyta jest równa od a do z. Są słabsze momenty (jak dla mnie zdecydowanie 1,320, najgorszy utwór, ale z drugiej strony potrzebny płycie, bo taki prosty, z punkową duszą itp itd).

Poza tym...

Dialectic Chaos - troszkę wesoło, faktycznie przypomina Into the lungs... solówki dobre, klimacik jest, ale ogólnie bez jakichś rewelacji. 8/10
This Day we fight - fuck.. killer normalnie. Idzie ostro, szybko i do przodu. 9,5/10.
44 Minutes - mistrzostwo, epicki refren, wspaniałe gitary. 10/10
1,320 - najsłabiej na albumie, ale mogło być gorzej mocne 6/10
Bite the hand - świetne riffy, dobry refren, na prawdę dobry, solidny, kopiący dupę utwór. 9/10
Bodies - świetny refren, przydałoby się powtórzenie go jeszcze jeden raz...poza tym świetne melodyjne gitary i w dodatku ostro pod koniec - 9,5/10
Endgame - długo, ale nie nudzi się. Rozwija się bardzo dobrze, thrashowe riffy, moc gitar i perkusji, świetny wokal Dave'a - 9,5
The Hardest part... - wow, wow, wow Świetny utwór, troszkę Promises słychać, dobry tekst - 10/10!
Head crusher - hehe, jest moc, i to jaka. Świetny killer. 9/10
How the story ends - bez komentarza po prostu niszczy. 9,5/10
The Right to go insane - mistrzostwo. Świetny refren. 9,5/10.

Krótko mówiąc, jak dla mnie jeden z najlepszych albumów Megadeth. Niszczący, równy, świetny muzycznie. Chciałbym jedynie lepiej dobranej kolejności utworów.

Na chwile obecną

Dialectic - 9,5/10
This Day - 9/10
44 minutes - 7/10
1,320 - 8/10
Bite - 9,5/10
Bodies - 9/10
Endgame - 9/10
The Hardest - 7,5/10
Head Crusher - 9,5/10
How The Story - 9/10
The Right - 9,5 /10

Tak, to ja pisałem wiec mi sie nie naraziłeś, wrecz przeciwnie.
U mnie notowania 1,320 troche wzrosły, uważam, że środek utworu jest bardzo dobry: zwrotki sa mocarne, refren ma fantastyczna melodyke, przed druga wzrotka jest dobre solo...ostatecznie nawet do intra przywykłem, gdyby skończyło sie na zmieniajcej tempo perkusji byłby to wręcz wyborny numer. Niestety monotonna końcówka psuje dobry smak, że az przykro. Starałem sie czegoś dosłuchać w tych solówkach, ale one sa po prostu drewniane, nie ma w nich uczucia, liczy sie tylko prędkość...na plus wyróżnia sie tylko 4 z kolei, ale tylko dlatego, że jest INNA od reszty, pozostałe sa bliźniaczo podobne -jakby meczyli w kółko jedno i to samo solo. Chyba bedzie trzeba przewijać ta końcówke

Kurde, recenzje krytyków i fanów sa naprawde entuzjastyczne, nie wytrzymałem i wysłuchałem 3 kolejne utwory -te które wyciekły wczesniej, ale tylko kilka razy. Moim absolutnym faworytem poki co jest utwor tytułowy - ileż tam sie dzieje! Nawet pomimo niebezpiecznie wyraźnego nawiazania do słynnego motywu z Behind the Crooked Cross Slayera jest to arcydzieło i juz wiem, że Endgame bedzie płyta wielka.
44 Minutes jest inny, prosty, melodyjny ale prawie tak samo genialny. Przede wszystkim melodyka nie kojarzy mi sie w ogole ze skomleniem w stylu niektórych rzeczy z Y, TWNAH czy TSHF (a tego bardzo sie obawiałem jak pisaliście, że Youthnanasiowaty) - to jest cudowna melodyka rodem z CTE. A głowny motyw ze zwrotek mimo prostoty jest iście mocarny -moje skojarzenia od razu ida w strone Symphony Of Destruction - identyczna konstrukcja a i poziom zblizony.

This Day we fight na razie słuchałem pobierznie - poki co moge tylko powiedzieć, że to najszybszy utwor Megadeth od wielu lat.

Licze na to, że pozostałe utwory beda równie wstrzasajace Całośc wysłucham dopiero w dniu premiery, ale do tego czasu co kilka dni bede odsłaniał sobie nowy element Endgame dawkujac napiecie...

Z tym też się zgadzam, szczgólnie riff z drugiej częsci zwrotki jest super.

Chociaż na dobrą sprawę od tego samego riffu, który zajeżdża Slayerem, zaczyna sie Skin O' My Teeth


Skoro i tak już nie czekasz z całością do premiery, to weź się już tam nie cackaj i se chłopie ściągnił i posłuchaj pełną płytę, zamiast się bawić pewnie z jakimiś marnej jakości youtubami itp.


Tutaj też się zgadzam, nie ma co się nabierać że ta płyta będzie AŻ tak dobra i lubiana wśród fanów jak Y W każdym razie dopiero czas pokaże...

Mylisz sie Białko - ja nigdy nie męcze sie z YouTube Te utwory pościagałem pojedyńczo w MP3. No i jednak czekam z przesłuchaniem całości do premiery, do tego czasu słucham tylko pojedynczych utworów. Dopiero w dniu premiery odpale cała plyte - oczywiście z MP3, bo oryginał pewnie kupie troche później, bo w dniu premiery nie mam jak. A dlaczego mam opory? - wydaje mi sie to troche nie sprawiedliwe znać płyte przed premiera- tylko o to chodzi. Na pewno nie o ściaganie z sieci..zreszta mam już i całe Endgame ściagniete ale wysłucham dopiero w dniu premiery. Poki co zostaja tylko te pojedyńcze utwory. I wiem, że troche nie wytrzymałem, ale jestem tylko człowiekiem a recenzje sa zbyt dobre by wałkować w kółko tylko Head Crushera.



Wiesz co Biało, zaryzykuje stwierdzenie, że przecietny fan thrash metalu i wiekszość ceniacych Megadeth - nie stawia Youthanasie wysoko, wrecz przeciwnie. Y bardzo lubia zazwyczaj fani hard rocka, badz komercyjnego metalu. Ja np. pierwszy raz, dopiero na tym forum spotkałem sie z takim uwielbieniem do Y - co mnie szczerze dziwi i nie raz to juz wyraziłem, choćby w naszym ocenianiu utworów. Dla mnie to pop-metalowa płyta. Może młodzież ja tak lubi bo jest tak bardzo melodyjna? Bo fani thrashu raczej krzywia sie na Y, pamietam nawet przed koncertem Megi w Wa-wie, podczas długasnej kolejki do wejscia dyskutowano co zespoł powienien zagrać i gromy leciały na Y i na Risk -oby tylko nie z tych płyt.
Jestem na 100% pewnien, że Endgame bedzie miało dużo wiekszy respekt wsrod fanow Megadeth niz bardzo komercyjna Y. Youthanasia jest tak bardzo popularna bo sie po prostu świetnie sprzedała, to troche jak z Load Metalliki - tak naprawde jej suksces komercyjny sprawił, że masa ludzi bardzo ja ceni i to wyżej od thrashowych płyt. Identycznie jest z Y.

No więc słucham płyty drugi raz i powiem tak: jest zajebiście ale nie genialnie. Poczatek płyty nasunął mi skojarzenia z Helloween - pozytywnie, ale trochę zaskakująco. W ogóle cała płyta jest bardzo melodyjna jak Youthanasia, dość ostra w wokalu jak TWNAH, słychac też trochę CTE i SFSGSW i TSFH, czyli w zasadzie wszystkiego po trochu, ale przy tym ma swój własny charakter. Posłucham jeszcze trochę to napiszę coś więcej

Ech jooo... Ileż to razy przerabialiśmy już tutaj ten temat...
W kółko to samo...

Po pierwsze - ja osobiście poza tym forum wiele razy spotkałem się z uwielbieniem dla Y;
Po drugie - myślałem, że wyniki naszego rankingu ostatecznie pokazały gdzie jest miejsce Youthanasii w sercach fanów, i żadne Twoje zaklinanie rzeczywistości tego nie zmieni
Po trzecie - sprzedawalność Y była żadna w porównaniu np. do CTE;
I po czwarte - wszystko to co mówisz (czyli m.in. o tej komercyjności) mógłbym nawet zrozumieć, gdyby nie to, że jak wszyscy dobrze wiemy jesteś wielkim fanem CW a i Riska wiele razy broniłeś

Ale już dośc tego tematu, bo nie chcę powtórki z rozrywki..

A żeby nie było znowu że offtopujemy...


Tym bardziej się dziwie Kolejny masochista
Tydzien Cię nie zbawi
Sorki, że tak mendzę, ale chciałbym już znać Twoją opinie albo raczej obszrną reckę zapewne...

Ja sie spotkałem raczej tylko z akceptacja, az takim uwielbieniem sie nigdy nie zetknąłem.



Sorry, ale wynik Y został bardzo przewartościowany - juz nie pamietasz tych 10-tek z góry do dołu u kilku oceniajacych ta płyte? Totalny bezkrytycyzm. OK, na pewno nie u wszystkich.



Bardzo zblizona nie zadna, oczywiście na korzysc CTE. I tak samo choć w mniejszym stopniu uważam, że CTE też jest przewartosciowane. To samo Czarna Metalllica. To nie sa złe płyty, wrecz przeciwnie, ale uwazam że oba zespoły nagrały dużo lepsze a jedynie komercyjny kształt tych krązków sprawił, że sa tak bardzo popularne.



Chodzi o to, że Y jest superpopularna a CW raczej nie, a już Risk jest wrecz mieszany z błotem. Jak wiesz wole obydwie od Y wiec uważam, że ta ostatnia jest przeceniona na wyrost. Nie powinno Cie dziwić, że bronie czegoś co jest wg mnie lepsze a w dodatku duzo mniej popularne. A w dodatku jak dobrze wiesz CW w moich oczach jest mniej komercyjne od Y -chociaz nieznacznie. Takie Elysian Fields chańbi Rudego jak żaden kawałek z CW, naprawde boli mnie popularnosć takiego łzawego, mętnego popiku wsród fanow metalu i to z najwyższej pólki. Nie chodzi o to byś sie ze mna zgadzał, tylko prosze o zrozumienie




Oj tak, popieram, ale musiałem Ci odpisac i błagam nie ciagnijmy juz tego



Recka bedzie na pewno, drobiazgowa i przemyślana, ale minimum tydzien po premierze, bo dopiero od premery słucham Endgame od dechy do dechy.
E tam masochista -robie tak jak mi wygodniej. Jakoś źle bym sie czuł znajac juz cała plyte. A poza tym to juz tylko 3 dni nie tydzień -bo premiera w Japonii jest 9-tego

A kto to taki zagłosował oprócz mnie na "How The Story Ends" ?

Kurde, ten kawałek jest dla mnie coraz bardziej genialny.
Zastanawiałbym się nawet, czy w naszej rankingowej skali nie dać mu 10!
Jest w nim moja ulubiona solówka tej płyty, i to nawet nie ze względu na solówkę itself, tylko na kapitalny riff w "podkładzie"
Uwielbiam także tą akustyczną wstawkę - jest to też chyba jedyny moment na tej płycie, gdzie pokombinowali trochę z rytmiką i polecieli w metrum 7/4. Tylko czemu ten motyw taki krótki!!!!!!
Poza tym jedynie refren w tym utworze nie jest jakoś specjalnie powalający, dlatego na razie moja ocena to coś pomiędzy 9 a 10
W każdym razie ulubiony wałek tej płyty

No jeśli dajesz 10 to faktycznie musi to być niszczacy numer. Ciekawe jak mi sie spodoba...jeszcze 2 dni. Poki co trudno mi wyobrazić by coś przebiło tytułowy Endgame. Też jestem bliski wystawić mu 10 - jest w nim wszystko za co kocham Megadeth -czyli połamana konstrukcja, gwałtowne przyspieszenia, bajeczne solówki, piekne motywy... Brzmi jak coś z Peace Sells, a i tam byłby brylantem.

How The Story Ends w porównaniu do Endgame jest na pewno bardziej zwięzły, konkretny, porywający i w pewnym sensie nawet "przebojowy". Ale i tak niszczy

Kurde, w prawie każdym calu zgadzam się z Tobą, tyle że dla mnie refren jest genialny właśnie

Endgame to mój równorzędny faworyt dla HTSE, tuż, tuż jest This Day We Fight !
Ja mam przeczucie Piotrek, że tobie How The Story Ends się spodoba, bo jest w sumie trochę w klimacie CW, które tak bardzo lubisz

W ogóle przesłuchałem album już ze 30 razy i coraz bardziej mi się podoba. Jedynie Bite The Hand wypada słabo. Head Crusher wkręcił mi się już bardzo dobrze. Wokal Dave'a brzmi świetnie, czasem aż wręcz jak za starych lat.
Gdy przesłuchałem pierwszy raz UA, to płyta spodobała mi się natychmiastowo i dopiero z czasem uznałem, że jest według mnie przeciętna i coraz mniej mną rusza. Tutaj jest zupełnie odwrotnie - owszem, stwierdziłem po pierwszym przesłuchaniu, że jest dobrze, ale bez większych zachwytów, by nie powtórzyła się sytuacja, jak w przypadku UA, no i z każdym przesłuchaniem jest znacznie lepiej i nawet się sobie dziwię, że coś takiego ma miejsce.
Naprawdę solidny album.

Haha, ale mi narobiłeś apetytu na ten kawałek .

Jak na razie słucham po trochu, jak znajdę czas to postaram się na konkretniejszą recenzję. A jeśli nie znajdę, to o jakąkolwiek . Na tą chwilę powiem tylko, że nie żałuję podniecania się z nadejścia tej płyty. Jak pisałem wcześniej, Endgame to pierwsza płyta na którą tak czekałem. O kurde, aż łezka się zakręciła .

Ja będę konsekwentny. To znaczy prócz Headcrusher nie przesłucham żadnego kawałka póki nie kupię płyty.. Już nie mogę się doczekać i kupuje różne Godsmacki i inne czasoumilacze, żeby tylko zagłuszyć wewnętrzne pragnienie nowej płyty Megadeth!
A co do Headcrusher - ja umarłem i narodziłem się na nowo...

No ja mysle Zreszta jesli zazwyczaj zachowaczy w zachwytach nad nowościami Bialkomat tak go zachwala to HTSE nie może być słabym kawałkiem Jeszcze tylko jeden dzień...
My Mateuszu mamy jednak troche inny gust; na pewno na plus, że w końcu przekonałes sie do Head Crushera, ale już This Day We Fight nie stawiałbym wysoko, to jest dla mnie zbyt jednowymiarowy utwor i troche brakuje w nim zapamietywalnej melodyki -ale być może to przez niedosłuchanie, bo nie słuchałem go za wiele.

Wszystko wskazuje na to, że Endgame bedzie lepsza od UA, a moim zdaniem UA było bardzo dobre. Okaże sie w najbliższych dniach. Na razie pewne jest, że Endgame to najlepszy kawałek Megadeth od wielu wielu lat a Rudy to wciaż cholerny geniusz.

Aaa, to moja sprawka.

Zdecydowanie wał niszczy, w każdym elemencie. Zarówno melodyjny refren, solówka (ale jako najlepszą na płycie chyba bym obstawiał tą z "44 minutes"), jak i riffy. Przy riffie otwierającym i kończącym numer, oraz przy tym który sie pojawia po solówce (2:50) prawie dostaje orgazmu.

Dzisiaj mija tydzień od wycieku, wiec powiem wprost. Płyta jest świetna, "Bodies", "The Right to..." w końcu chwyciły, a z początku było cieżko. Jedyny słaby moment to "The Hardest Part...", omijam szerokim łukiem.


Na pewno najlepsza płyta od czasu "Y", a czy wiecej? To czas pokaże.

Tiaa, 44 Minutes również ma wręcz wyborne solo (a właściwie sola), tylko że HTSE dodatkowo ma właśnie lepszy riff

HALO HALO MARTI MA APEL!!
I ma maila, martini7martinez@gmail.com i prosi jakiegos mezczyzne, zeby przesłał jej endgame mailem bo nie umie sciagac:) ( . )( . ) dziekuje dziekuje