Megadeth Info Forum

No właśnie dokładnie to samo chciałem napisać. Wręcz wyjąłeś mi to z ust
To samo się to właściwie tyczy tematu o progu, dlatego coraz mniej mi się chce wypowiadać.

Chłopaki - zacząłem na nowo przygodę z z Beatlesami, ale to dalej wydaje mi się tragedią. Dzieli nas jednak różnica jakiegoś pokolenia i może dlatego uważam, że tego nie da się słuchać. Do tego te często idiotyczne teksty, które mogą śpiewać dzieci w przedszkolu - tragedia!

Ja nie mam zamiaru Cię do niczego namawiać, ale uważam jednak, że Yer Blue źle robi, że tak Cię tym Białym Albumem męczy (no chyba, że sięgnąłeś w końcu po coś innego?).
Ja wiem, że to ukochany album Piotrka i nie mam zamiaru zaprzeczać genialności tego dzieła, aczkolwiek moim zdaniem nie jest to najlepsza płyta na początek, tym bardziej dla kogoś - delikatnie mówiąc - sceptycznie nastawionego do Beatlesów. Uważam przede wszystim - wbrew wszelkiemu oburzeniu, które za chwilę dozna Yer Blue - że jest to album nierówny, strasznie eklektyczny i niespójny.
Dlatego ja bym osobiście polecał jednak Abbey Road i też wcale nie dlatego, że to z kolei moja ulubiona płyta Abbey jest właśnie spójne, stosunkowo równe, z mnóstwem ponadczasowych hiciorów, za to bez żadnych lennonowskich albo harrisonowskich odlotów tudzież ekstrawagancji, po prostu kawał porządnego rockowego grania.
Ale tak jak pisałem już nawet nie śmiem do czegokolwiek namawiać

Od Revolvera do końca

Let It Be jest dla mnie OK, w całości prawie

O!
W takim razie już nic nie mówię

Sięgnę jeszcze po te pierwsze i się nie zdziwię jak tam coś "złowię". Ze mną już tak jest

Yer Blue, wrzucam Ci tę moją cholerną 30-tkę ulubionych utworów Paula
Leciałem chronologicznie, bez większego zastanawiania, tak więc są bez żadnej konkretnej kolejności.

Możesz sobie teraz zrobic z nimi co tam chcesz Mozesz je sobie nawet sam poukładać jak Ci pasuje Śmiało!
Proszę bardzo:

Junk
Maybe I’m Amazed
Another Day
Too Many People
Uncle Albert / Admiral Halsey
Monkberry Moon Delight
The Back Seat Of My Car
Wild Life
Tomorrow
Live And Let Die
Band On The Run
Bluebird
Mamunia
Picasso's Last Words (Drink To Me)
Nineteen Hundred And Eighty Five
My Love
Venus And Mars / Rock Show
Magneto And Titanium Man
Letting Go
Call Me Back Again
Let 'Em In
Beware My Love
Mull Of Kintyre
London Town
Cafe On The Left Bank
Old Siam, Sir
Rockestra Theme
So Glad To See You Here
Here Today
Once Upon A Long Ago

Wow, dzieki! Oczywiscie "szperac" w niej nie bede
17 utworow sie powtarza z moja lista. Z pozostałych lubie wiekszosc oprocz Letting Go (dobry riff, ale melodia słabawa), Mamunia (sympatyczne ale za długie) i Once Upon A Long Ago (ktorego srednio pamietam, ale zle mi sie od razu kojarzy).

Co do tego poznwania Beatlesow, własciwie Przemek ma racje, że najlepsze na dobry poczatek jest Abey Road bo jest rowne, mało przekombinowane i bardzo przebojowe.
Troche zbierałem sie by odpisac dla Mateusza na jego kontrowersyjny wpis sprzed kilku dni, ale teraz rozkładam rece....bo własnie Let It Be -choc ja straznie lubie- jest dosc błaha i płytka i nie pokazuje za cholere fenomenu zespołu. Skoro ta podeszła Ci od razu to jest duza szansa, że kolejne tez załapia ale daj im wiecej czasu, sa duze trudniejsze formalnie. Abbey Road i Biały Album powinenes meczyc do skutku, tych płyt nie nie da sie nie polubic .... powiedz szczerze, co sądzisz o I want You, Helter Skelter, Happiness Is A Warm Gun, Come Together, o finale Abbey Road, Yer Blues, I'm So Tired...moim zdaniem to sa bardzo ambitne, ponadczasowe rzeczy, ktorych nie mozna zbyc jednym przesłuchaniem.

Za długie? no skąd
Powiem Ci, że kiedyś to był chyba najmniej lubiany przeze mnie kawałek z Band On The Run, irytował mnie przede wszystkim ten refren "Mamunia mamunia ooo-ooo-ooo", ale później coś mnie w nim jednak urzekło

Zawsze miałem słabość do tej piosenki. Jest po prostu... ładna.
Być może trochę ckliwa itp, ale ma coś w sobie.


No to może wrzuć teraz swoją 30-tkę

Napiszę, ale daj mi czas

Ano za długie. Utwor jest bardzo ciepły a melodia jest urocza, ale 5 minut to zdecydowanie za duzo, tego typu proste piosenki lubie w formie krotkiej jak np. I Am Your Singer czy Heart Of The Country. Najmniej ja lubie z Band On The Run ale tez doceniam, na tej płycie nie ma słabych utworow. Mamunie, jak i Let Me Roll It daje jednak rade dosłuchac do 2-3 minuty...strasznie stoja w miejscu.



Musze ja sobie przypomniec, to Ci powiem. Ale pamietam ja jako mega kiczowate coś.



Prosze bardzo:

1. WILD LIFE
2. Old Siam, Sir
3. Monkberry Moon Delight
4. Riding To Vanity Fair
5. Uncle Albert/Admiral Hasley
6. The Back Seat Of My Car
7. Live And Let Die
8. Mr. Bellamy
9. Another Day
10. Tomorrow

11. Band On The Run
12. Jet
13. Nineteen Hundred and Eighty-Five
14. Dear Friend
15. I'm Carrying
16. Here Today
17. C'Mon People
18. Jenny Wren
19. How Kind Of You
20. Every Night

21. Rockestra Theme
22. So Glad To See You Here
23. No Words
24. London Town
25. House Of Wax
26. Winter Rose/Love Awake
27. Magneto and Titanium Man
28. Maybe I'm Amazed
29. My Love
30. Heart Of The Country

I dwudziestka poza konkursem:

Oo You
Man We Was Lonely
Ram On
Long Haired Lady
Some People Never Know
I Am Your Singer
Single Pigeon
Loup (1st Indian on the Moon)
Love In Song
You Gave Me The Answer
Getting Closer
The Pound Is Sinking
Rough Ride
Hope On Deliverence
Great Day
A Certain Softness
Growing Up Falling Down
The End Of The End
Nod Your Head
Nothing Too Much Just Out Of Sight

Jak widzisz troche pomeczyłem sie z kolejnoscia, dodatkowe 20 wrzuciłem by dobic do 50-ciu. Ciekawe co bys powiedział o Riding To Vanity Fair czy Mr. Bellamy - to utwory z ostatnich płyt. Chaos And Creation (2005 r.) postaram sie Ci wrzucic - to moja druga ulubiona płyta Makki, zaraz po Ram.

Jeśli chodzi o Twoja pierwszą trójkę, to równie dobrze mogła by być moją


Może nie mega, ale coś w tym takiego i jest, nie będę zaprzeczał

A co byś powiedzaił o utworze Mr. Bellamy?:
http://www.youtube.com/watch?v=T7PsCKJ5V0o

Pochodzi z ostatniej jak dotad płyty Makki "Memory Almost Full" z 2007 roku. Dla mnie przypomina klimat Magical Mystery Tour. Tez niezła plyta, ostatnie 2 dzieła McCratneya to skok do bardziej wyrafinowanej muzyki.

No słucham sobie właśnie - całkiem niezłe. Chociaż Riding To Vanity Fair zdecydowanie lepsze.

Wiesz, nie będę ukrywał, że ze współczesną twórczością Paula jestem zdeczko na bakier. Moja dobra znajomość kończy się właściwie na Pipes Of Peace. Jeśli chodzi o późniejsze płyty to liznąłem jedynie jakieś pojedyncze kawalki. Flaming Pie coś jeszcze w miarę dobrze wspominam, ale reszta to mnie w przeważającej większości odstręczała. Ale naprawdę miło słyszeć, że Macca na stare lata wrócił do formy

No wrócił.
Ja nie cieprie lat 80-tych u Paula, 2 płyty wydane w latach 90-tych były juz całkiem niezłe (Off The Ground i Flaming Pie), potem nastapiła słabiutka wg mnie Driving Rain (2001), do tego stopnia, że podobnie tak jak Ty olałem zupełnie dalsze dokonania Beatelsa. Nastepna, czyli Chaos And Creation posłuchałem od niechcenia, prawie przez przypadek i okazało sie, że nie mozna jednak jeszcze skreslac Paula. Nie wiem co sie stało, moze ten bolesny rozwod go zmotywował do bardziej wyrafinowanej, głebszej muzyki...nie wiem. Kolejne Memory Almost Full to znowu cos na zaskakujaco dobrtym poziomie, co ciekawe juz rok po niej Paul wydal płyte pod szyldem Fireman, ktora de facto jest kolejna jego solowa płyta i znow...zadziwiajaca dojrzałą (choc nie rowna). Nazywa sie "Electric Arguments" i po czesci, zawiera pomysły jakiegos Youtha (czy jakos tak), stad szyld Fireman - choc tak naprawde na 12 tylko 3-4 utwory zdominował Youth, reszta to czysty Mccartney. Utwor Nothing Too Much Just Out Of Sight to żywe miecho w stylu Helter Skelter z bardzo mocnym tekstem (w kierunku ex-zony).
Przynajmniej Chaosa i Memory kazdy szanujacy sie fan Beatli znac powinien.

Ja, jak wiesz, zawsze podawałem jako moją ulubioną płytę Paula "Band On The Run", ale powiem Ci, że już jakiś czas temu zacząłem mieć wątpliwości, czy to właśnie nie Ram stoi jednak wyżej.
Poza tym bardzo wysoko cenię niestety niedoceniane Wild Life (w sumie to mi trochę przypomniałeś o Dear Friend - powinna się właściwie znaleźć na mojej liście) oraz Back To The Egg.

Miło mi słyszec, że cenisz wysoko te 2 najmniej doceniane płyty Paula, Wild Life jest chyba w ogole najmniej znana płyta Paula, sam Makka jej nie lubi (?!) i totalnie zaniechał jej promocji (nie wyszedł z niej zaden singiel).
Zawsze mozesz wymienic Dear Friend na cokolwiek z Twojej 30-tki, jak wiesz pozniej bede to wszystko zliczał (mamy 28 list, licze na około 35), ale dopiero za tydzien, dwa. Jak Ci sie cos bardzo spodoba z Chaosa to tez mozesz wrzucic, odrzucjac cos jednoczesnie. Chociaz znajac Cie, to machniesz na to reka
Jak wszystko podliczymy i wyłonimy finałowa liste to wrzuce ja tutaj. Jest 15 pkt na utwor dla listy bez kolejnosci, a jak ktos ułozy klasyfikacje to 1 miejsce dostaje 30, a 30 1 punkt, zas pomiedzy odpowiednio mniej lub wiecej Mysle, że wyniki beda dosc wiarygodne, strasznie jestem ciekaw kto wygra.

Potem zrobimy solowego Lennona i Harrisona (po 20 utworow), a na koncu samych Fab Four (tutaj bedziemy wrzucac 50-tki). Bede Cie probował wkrecac chociaz w Lennona i Beatlesow, tylko nie wiem z jakim skutkiem

Acha, napisz jak sie słuchało Chaosa And Creation.

Nie, nie będę już nic w niej mieszał.
Nie podchodziłem do tej listy ze zbyt dużą atencją i zangażowaniem i nie chcę tego zmieniać


Tak, domyślam się

Jeżeli chodzi o Beatlesów to ostatnio zdałam sobie sprawę, że ich nie znam. Posiadłam więc jakiś mix prawdopodobnie najlepszych kawałków, bo torrent nazywał się the best of i ma mkilka bardzo ulubionych utworów

Come Together
Here Comes the Sun
She Came in Through the Bathroom Window
Ob La Di Ob La Da jest zabawne
No Reply
Eight Days a Week
And I Love Her
Can't buy My Love
I'll Be Back

Help!
You're going to Lose that girl
Yesterday wydaje mi się, że lubię bardzo, ale czasami nie mogę tego słuchac jak mam wahania nastroju

Get Back
Hello Goodbye
Strawberfy Fields Forever
I Want to hold your hand
revolution
Don't let me down
the ballad of john and yoko
Love me do
drive my car
with a little help from my friends
all my loving

a reszta jest po prostu przyjemna.

Tak jak wiekszosc osob znajacych jedynie to co puszczaja polskie media. Żeby poznac Beatesów trzeba spedzic z nimi troche wiecej czasu i koniecznie słuchac płyt w całosci.

[/quote]

Znaczy, że te utwory Ci sie podobaja?
Troche dziwny ten mix bo bardzo niespojny (np. Strawberfy Fields Forever obok I Want to hold your hand - bez sensu) i przede wszystkim jest to zbior utworow lansowanych przez radio, raptem kilka ambitniejszych rzeczy. Oczywiscie przewaga wczesnych "grzecznych" Beatli.

Najlepiej właczyc Abbey Road, a potem White Album to sie bedzie mniej wiecej miało rozeznanie za co Ci cholerni Beatlesi sa tak bardzo cenieni.

Wrzuce kilka przykładow utworow pomnikow:

I Want You (She's So Heavy):
http://www.youtube.com/watch?v=mW6G3nh5S3I

8 minut, mroczne z monumentalna, przygniatajaca końcówka. Kojarzy mi sie klimatem z The Call Of Ktulu

Helter Skelter:
http://www.youtube.com/watch?v=ueBUFUWSXHs

Totalne ekstremum wykonawcze, początek metalu ma miejsce w tym utworze. A najlepsza jest końcowka, tego słucha sie zawsze z głośnoscia na maxa

Happiness Is A Warm Gun:
http://www.youtube.com/watch?v=PUhIEEwSSSo

5 minutworow w jednym 2:42. Co chwila zmiana klimatu, patentow...mocno erotyczny tekst, wrecz wulgarny, ale ujety w poetycki sposob (jak sam tytuł zreszta).

A Day In The Life:
http://www.youtube.com/watch?v=SCwiodLT9UQ&feature=fvst

Nie jest to utwor, ktorego piekno odkrywa sie za pierwszym czy trzecim przesłuchaniem. Wielki finał jednej z wielkich płyt.

Tomorrow Never Knows:
http://www.youtube.com/watch?v=6TV5KzwZCdc

Kazdy kto to słyszy mowi, że to jakies wspólczesne techno, a to Beatle z 66 roku. Wszystko jest tu zakrecone i wydziwnione (np. riffy puszczane wstecz), no i ten cholerny trans...

Warto przesłuchac te utwory, najlepiej kilka razy, dac im sznase... to jest dobry start do fenomenu czworki z Liverpoolu.